11 “रेद्, क्हिए क्ल्ह्यो नोसि धिंर ह्याद्।”
चए ताँ थेसि येशूजी ल्हयो खसि खीए योजी च म्हिलाइ छुइसि “ङइ क्हि सयारिगे ङ्हाँइमुँ क्हि सयाद्,” बिइ।
दिलेया चु पृथ्बीरि पाप क्षमा पिंबै हग ङ परमेश्वरउँइँले कुल्मिंबै म्हिए च्हने मुँ बिसि क्हेमैंइ सेद्।” च्हौ बिसि खीजी च स्याले म्हिने बिइ,
येशूजी छ बिबै तोदोंन् च म्हि खीए क्ल्ह्यो नोसि म्हिमैंउँइँले प्रयाइ। छाब् म्रोंसि चर्बै म्हिमैं प्लेटोयासि “छ लबम् ङिइ खोंयोंइ आम्रोंल।” बिदै परमेश्वरए मिं क्वेइ।
दिलेया परमेश्वरए प्ल्हजी मत्त्रे छ्ह पिंमुँ, छाबै के म्हिमैंए भोंइ लल् आखाँ। ङइ क्हेमैंने बिरिबै ताँमैं परमेश्वरए प्ल्हउँइँले योंबै खोंयोंइ आखाँबै छ्हर्बै ताँ ग।