6 दिलेया च फ्रेंसिइ चमैंने बिइ, “आङ्हिंन्! क्हेमैंइ क्रूसर सैवाबै नासरतर्बै येशू म्हैरिल् वा? येशू धबै सोगों तसि रेल् खाँइ। खी चुर आरे। ङ्ह्योत्ति येशूलाइ थेंबै क्ल्ह्यो चुन् ग।
क्हिजी ङए फिर ल्हें दुःखमैं खल् पिंइ, दिलेया क्हिजी ङ धबै सोगों लमिंब्मुँ, पृथ्बीए न्होंउँइँले क्हिजी ङ धबै कैंडो पखब्मुँ।
ङलाइ म्हाँया लब्मैंने ङइ म्हाँया लम्, धै ङलाइ म्हैब्मैंइ ङने त्होब्मुँ।
तलेबिस्याँ खैले योना थेबै ताँगए फो न्होंर सोंरो समा टिइ, छलेन म्हिए च्ह या सोंरो समा स न्होंर टिब्मुँ।
“ओ नासरतर्बै येशू, क्हिजी ङि तो लल् म्हैल? ङि सैबर खल् वा? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै पबित्र म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
छ तब् म्रोंसि चर मुँबै म्हिमैं ताँन् प्लेटोयासि “चु खै तबै म्हि मुँगे? खोंयोंइ आथेबै ताँमैं या लोमिंमना! धै हग मुँल्ले मोंमैंलाइ त्होंह्याद् बिमा मोंमैंइ खीजी बिब ङिंमना बिबर होंइ।”
चमैंइ ङ थुइब्मुँ, बिल्लि लब्मुँ, बर्साइ ल्हिब्मुँ धै सैवाब्मुँ। दिलेया सोंरों लिउँइँ ङ धबै सोगों तसि खब्मुँ।”
बिसि पत्रुस, याकूब नेरो यूहन्ना खीने बालुन् बोइ। च्हमा खीए सैंर सैदिल् आखाँबै दुःख तसि बेल्ले आतिदिरिल।
म्हिए हुलइ येशू म्रोंबै तोदोंन् बेल्ले अचम्मा ङ्हाँह्याइ, धै येशू ङाँर न्हेह्यासि खीए मान लइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “‘परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी दुःख नोल् त्हुम्, धै सिसि सोंरोर धबै सोगों तसि रेल् त्हुम्,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
सैवालेया परमेश्वरजी खी सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तलेबिस्याँ खी सिबै सिबन् तल् आखाँमल।
नासरतर्बै येशू ख्रीष्टए मिंर चु म्हि ससि क्हेमैंए उँइँर राइमुँ बिसि क्हेमै नेरो इस्राएलर्बै ताँन् म्हिमैंइ सेल् त्हुम्। क्हेमैंइ येशूलाइ क्रूसर च्योवाल, दिलेया परमेश्वरजी खीलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ।