61 दिलेया येशू तोइ आबिल्ले टिइ, ज्वाफ घ्रि या आपिं। ख्रो पिंबै खेगि क्रथेइ धबै येशूने “क्हि पबित्र परमेश्वरए च्ह खीजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट वा?” बिसि ङ्योएइ।
ओ याहवेह, क्हिए मिं थेब् तरिगे! क्हिए ठिममैं ङ लोमिंन्!
“याहवेहजी बिद् बिबै ताँ ङइ बिब्मुँ: खीजी ङने बिइ, ‘क्हि ङए च्ह ग; तिंयाँ ङ क्हिए आबा तइमुँ।
ङ च्याँले टिइ, ङइ तोइ आपों, तलेबिस्याँ क्हिजीन् ङलाइ छले टिल् पिंइ।
सिमोन पत्रुसइ बिइ, “क्हिम् खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरए च्ह, खीजी कुल्मिंबै जोगेमिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग।”
झाइले “चु ङइ खोबै च्ह ग, चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
झाइले ख्रो पिंबै खेगि क्रथे म्हि च्होंए म्हाँजोर रासि “चु म्हिमैंइ क्हिए बिरोधर बिबै ताँ तो जा? क्हिने तोइ ज्वाफ आरे वा?” बिसि येशूने ङ्योएइ।
पिलातसइ येशूने “क्हि यहूदीमैंए म्रुँ वा?” बिसि ङ्योएमा खीजी चने ज्वाइ पिंइ, “क्हिइन छ बिरिइमुँ दि।”
ङइ म्रोंइमुँ धै ग्वाइ पिंइँमुँ, परमेश्वरए च्ह खीन् ग।”
यहूदी चिबनाँब्मैं खीए कारग्युले खागु तसि बिइ, “क्हि खाब् जा बिसि खोंयों समा ङिने आबि? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग बिस्याँ ङिने छेनाले बिमिंन्।”
दिलेया परमेश्वर आबाजी त्हाँसि ङ ह्युलर कुल्मिंइ। छतसि ‘परमेश्वरए च्ह ङन् ग’ बिमा ङइ खैले परमेश्वरए मिं वाइ?
पिलाताइ खीने “छ बिस्याँ क्हि म्रुँन् वा?” बिसि ङ्योएमा येशूजी बिइ, “ङ म्रुँ ग बिसि क्हिइन बिइमुँ। क्ह्रोंसेंन्बै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर ङ फिब् ग। छतसि ङ चु ह्युलर युब् ग। क्ह्रोंसेंन्बै ताँ खोब्मैंइ ङए ताँ थेमुँ।”
यहूदी चिबनाँब्मैंइ चने बिइ, “ङिए ठिमर बिब् धोंले चु सिलन् त्हुम्। तलेबिस्याँ चुइ ह्रोंसलाइन परमेश्वरए च्ह ग बिइमुँ।”
छतमा च धबै दरबार न्होंर होंसि “क्हि खनर्बै जा?” बिसि येशूने ङ्योएमा येशूजी चने तिजी या ज्वाफ आपिं।
चइ खेरिबै कितबर्बै ताँ चु मुँल, “सैबर बोबै क्यु नेरो पै प्ह्रेबै क्यु पै प्ह्रेबै म्हिए उँइँर तोइ आबिल्ले टिब् धोंले, खीजी ह्रोंसए सुँउँइँले तिजी या आपों।
च ठिक लोमिंबै ताँमैं बेल्ले छ्याँबै नेरो ताँनइ म्हाँदिल् त्हुबै परमेश्वरजी ङने पिंबै सैं तोंबै ताँने क्ह्रिम्।
धाँसे थेब ताँनइ म्हाँदिल् त्हुबै परमेश्वरजी खीजी ठर्दिबै त्हेर प्रभु येशू ख्रीष्ट धबै कुल्मिंब्मुँ। म्रुँमैंए म्रुँ, प्रभुमैंए प्रभु परमेश्वरन् ग।
खीए फिर म्हिमैंइ तब आतब बिसि खीए आब्रु वासेया खीजी चमैंने खि आकिं। खीए फिर दुःख पिंब्मैंलाज्यै या खीजी धम्कि आपिं। बरु छेनाले निसाफ लबै परमेश्वरए फिर खीजी भर थेंइ।