5 तलेबिस्याँ चु अत्तर चाँदिए सोंब्रार भन्दा ल्हेर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैंलाइ पिंल् खाँमल,” बिसि चमैंइ च च्हमिरिलाइ हौदिइ।
चमैंइ ह्रोंसए तम्बुर गनगन लइ, धै याहवेहजी बिबै ताँ आथे।
“दिलेया च केब्छैं बैरु त्होंह्यामा चइ ह्रोंसए चाँदिए मुइ प्र छे बोबै के लबै थु घ्रि त्होइ। धै ‘ङउँइँले बोबै छे फोद्’ बिसि चए खरिर क्हाइ।
चमैंइ ह्रोंसए नों सै योंबै लिउँइँ क्ल्हेए बिरोधर पोंबर होंइ।
चु अत्तर सै ल्हेर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंल् खाँमल।”
“चु अत्तर तले छले नोक्सन लगे? बिसि को-कोइ ह्रिस लसि खेंमैंए न्होंरि बिबर होंइ।
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “मुँरिगे! क्हेमैं तले चुलाइ हौदिरिल? ङए ल्हागिर चुइ छ्याँबन् लइमुँ।
छाब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ “चु म्हिइमि आछ्याँबै के लब्मैं या खोमन। झाइले चमैंने बालुन् चब् थुँब् लमन बिसि,” गनगन लबर होंइ।
यहूदाने मुइ झोंबै नेंदो मुँल। छतसि “येशूजी चने ‘चाडए ल्हागिर चैदिबै सैमैं किंन्’ अथवा ‘ङ्हाँदुमैंलाइ च्हौदे मुइ पिंन्,’ बिब् मुँलै,” बिसि को-कोइ चेलामैंइ मैंइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं न्होंर गनगन आलरिद्।
फिलिपइ खीने बिइ, “च्हौ ल्हें म्हिमैंलाइ च्युगु च्युगु पिंना बिलेया ङ्हिब्ब्रा चाँदिए मुइइ क्हें किंलेया योरिब् आरे।”
छतसि ङ्योइ गनगन लल् आत, च खेमैंइ गनगन लबइले नास लवाबै स्वर्गदूतइ चमैंलाइ सैवाइ।
ह्योब्मैंइ तारेपिरु आह्योरिगे, बरु चमैंइ ह्रोंसए योइ बेल्ले दुःखले के लरिगे धै खाँचो तब्मैंलाइ पिंल् खाँरिगे।
तो के ललेया कचकच आलल्ले आप्होंनले लल् त्हुबै के लदै ह्याद्।
च स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं प्होंगि कैगि लब्मैं, अरूलाइ छ्याब् ल्हैदिब्मैं, ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि प्रब्मैं, थेब् प्हैंब्मैं, ह्रोंसए फायदाए ल्हागिर म्हिमैंलाइ वाँब्मैं ग।