44 च यहूदाइ ओंसोंन् च क्हाबै म्हिमैंने छ बिथेंल, “ङ ह्यासि म्वें लबै म्हिलाइन क्हेमैंइ क्हासि बोद्।”
क्हेमैं टिबै धिंजरे च को क्हेमैंए ल्हागिर चिनु तब्मुँ। ङइ च को म्रोंसि क्हेमैंलाइ तोइ आलल्ले पिवाब्मुँ, ङइ मिश्रीमैं नास लमा क्हेमैंए फिर तोइ दुःख तरिब् आरे।
क्ह्रिबै थुइ छ्याँब तरिगे बिसिन् हौदिस्याँ चए ताँ क्वेंल् खाँम्, दिलेया शत्तुरइ म्हाँया लब् धों तलेया चए सैंइ आछ्याँबन् मैंम्।
रेद्, ह्याले। ङ्ह्योद्! ङलाइ क्हाल् पिंबै म्हि चेंदोन् मुँ।”
येशूजी छ बिइन मुँमा खीए च्युसे ङ्हिं चेलामैं न्होंर्बै यहूदा चर फेखइ। चने बालु सेलाँ (तरवार) नेरो प्हरे छेबै ल्हें म्हि या खइ। चमैं ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं, शास्त्रिमैं, नेरो यहूदीमैंए चिबनाँब्मैंइ कुलल।
छतसि यहूदा येशू ङाँर ह्यासि “ओ गुरु” बिसि येशूलाइ म्वें लइ।
चमैंइ पावल नेरो सिलास प्हरेइ बेल्ले प्रुसि झेलर च्युवाइ, धै “चु म्हिमैं छेनाले रुँन्,” बिसि झेलर्बै क्रथेने बिइ।
क्हेमैंए फिर तो तखलेया क्हेमैंए शत्तुरमैंने तिफुँइ आङ्हिंन्। खोंयोंइ बिलै प्रभुए फिर बिश्वास लबर भोंब् तरिद्। छतस्याँ शत्तुरमैंइ क्हेमैं ट्होल आखाँ, बरु क्हेमैंइ ट्होब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्हेमैं जोगेमिंब्मुँ।
ङ पावलउँइँले जय मसीह मुँ। ङए ताँन् प्ह्रिछ्यार ङ चु ताँ ह्रोंसए योइन प्ह्रिसि चिनु लम्।