37 खी प्राथना लसि चेलामैं ङाँर एखमा चमैं न्हरु च्हुइरिब् स्याइ। छतब् स्यामा खीजी पत्रुसने बिइ, “ओ सिमोन, क्हि न्हरु च्हुइरिल् वा? घण्टा घ्रि या न्हरु आच्हुइल्ले टिल् आखाँ वा?
छाब् म्रोंमा झाजर्बै कप्तान खसि योनाने बिइ, “कति रोल् खाँल? रेसि ह्रोंसए परमेश्वरने ग्वार ह्रिद्! ङ्यो खाबै नास आतरिगे बिसि खीजी जोगेमिंम् उ?”
प्ह्रेंरो खब क्हैल् लबइले च कन्येमैं ताँन् न्हरु च्हुइयाइ।
झाइले खी चेलामैं ङाँर खमा चमैं न्हरु च्हुइरिब स्याइ। छतमा खीजी पत्रुसने बिइ, “क्हेमैं घण्टा घ्रि या न्हरु आच्हुइल्ले ङने बालु टिल् आखाँ वा?
“ओ आबा, क्हिजी लल् आखाँबै सै तोइ आरे। छतसि चु दुःख ङ ङाँइँले स्योमिंनु। दिलेया ङए सैंर मैंब् धोंले आङिं, क्हिए सैंर मैंब् धोंले तरिगे।”
दुष्टइ क्हेमैंलाइ पापर आच्होरिगे बिसि न्हरु आच्हुइल्ले प्राथना लद्। क्हेमैंए सैंइ खाँलै ङ्हाँम्, दिलेया ज्युइ बिस्याँ आखाँ।”
पापि म्हिमैंइ खीए बिरोधर पोंबै च्हौ ल्हें ताँमैं सैदिल् खाँबै येशूलाइ मैंन्, धै आनरल्ले ओंसों बडिद्।