16 झाइले चेलामैं ङ्हिं सहरर ह्यामा तोन्दोंरि सै खीजी बिब् धोंलेन् स्याइ, धै चमैंइ चर्न दुःखने फ्रेबै चाडए भोज तौदु लइ।
छबिमा चैदिबै सैमैं तौदु लथेंबै फिर्बै तलर कोठा घ्रि चइ क्हेमैंलाइ तेंब्मुँ। चर्न क्हेमैंइ ङ्योए ल्हागिरि भोज तौदु लद्।”
झाइले ङेसा तमा खी च्युसे ङ्हिं चेलामैंने च कोठार खइ।
छले चमैं ह्यामा खीजी खै बिल छाबन् स्याइ। झाइले चमैंइ दुःखने फ्रेबै चाडए भोज चर्न तयार लइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैं मुइ, झोला, जुत्ता तोइ आबोल्ले कुलमा क्हेमैंलाइ तोइ सैलेया खाँचो तल् वा?” चमैंइ “अहँ, तोइ सैलेया खाँचो आत,” बिइ।
दिलेया चमैंइ चु के लमा ङइ बिबै ताँ क्हेमैंइ मैंरिगे बिसि ङइ चु ताँमैं क्हेमैंने बिइमुँ। “ङइ ओंसोंन् क्हेमैने चु ताँ आबि, तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंनेन् मुँल।