7 प्होंब् नेब् तब क्हेमैंइ म्रोंब्मुँ, ‘प्होंब् नेब् तरिइमुँ रो’ बिब थेब्मुँ, दिलेया क्हेमैं आङ्हिंन् तलेबिस्याँ चु तलन् त्हुम्। छान् तलेया नास तबै त्हे अझै आतइमुँ।
आछ्याँबै ताँमैं थेमा च आङ्हिं; चइ याहवेहए फिर भर लबइले चए सैं भोंब मुँ।
सेनामैं ङए बिरोधर कारग्यु तखलेया, ङए सैं ङ्हिंरिब् आरे। ङए बिरोधर लडें तलेया ङ परमेश्वरए फिर भर थेंब्मुँ।
थाइ आसेल्ले दुःख खसि दुष्टमैं नास तमा क्हि आङ्हिंन्,
धिक्कार चु ह्युललाइ! तलेबिस्याँ चु ह्युलर म्हिमैंलाइ पापर च्होवाबै सैमैं मुँ। पापर च्होवाबै परिक्षाम् खम्, दिलेया अरू म्हिलाइ पापर च्होवाबै म्हिलाइ झन धिक्कार मुँ।
चु ताँ थेसि हेरोद म्रुँ बेल्ले आतिदिइ धै यरूशलेमथेंमैं या ताँन् आतिदिइ।
ल्हें म्हिमैं ङए मिं किंसि, ‘ङ परमेश्वरजी कुलबै म्रुँ (ख्रीष्ट) ग,’ बिसि खब्मुँ, धै ल्हें म्हिमैं लुवाब्मुँ।
तलेबिस्याँ ह्रें-ह्रेंए म्हाँजोर प्होंब् कैब् तब, ग्याल्स ग्याल्सए न्होंर प्होंब् नेब् तब्मुँ क्ल्ह्यो क्ल्ह्योरि सयो खब्मुँ, अँङ्गल् तब्मुँ। दिलेया चु ताँन् सैमैं भर्खर सुत्केरि बेथा ल्हैदिब् धों मत्त्रे ग।
“क्हेमैंए सैं खैता-खैता आङ्हाँन्। क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लमुँ, छलेन ङए फिरै या बिश्वास लद।
“ङए शान्ति क्हेमैंने पिंथेंब्मुँ। ङ ह्रोंसए शान्ति क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ पिंब् धोंबै शान्ति ङइ क्हेमैंलाइ आपिं। छतसि क्हेमैंए सैं खैता-खैता आतदु धै आङ्हिंन्।
“परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी क्ह्रोंसेंन दुःख नोसि सिबउँइँले धबै सोगों तल् त्हुमल। येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ ङ क्हेमैंने बिमिंम्। खीन् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग!” बिसि चइ परमेश्वरए छ्वेउँइँले प्रमाण उँइँइ।