36 आस्याँ क्हेमैंए सैंरै आमैंबै त्हेर खस्याँ क्हेमैं न्हरु च्हुइरिब स्यालै।
प्ह्रेंरो खब क्हैल् लबइले च कन्येमैं ताँन् न्हरु च्हुइयाइ।
खी प्राथना लसि चेलामैं ङाँर एखमा चमैं न्हरु च्हुइरिब् स्याइ। छतब् स्यामा खीजी पत्रुसने बिइ, “ओ सिमोन, क्हि न्हरु च्हुइरिल् वा? घण्टा घ्रि या न्हरु आच्हुइल्ले टिल् आखाँ वा?
धबै एखमा खीजी चमैं न्हरु च्हुइरिब् स्याइ। तलेबिस्याँ चमैंए मि न्हरुइ फैल् आखाँल। छतसि “खीने तो ज्वाफ पिंब् ङ्हे?” बिसि चमैंइ था आसेल।
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
छले प्राथना लसि येशू ह्रोंसए चेलामैं ङाँर एखमा चमैं शोकइ लमा नारसि रोरिब स्याइ।
छतसि “ओ न्हरु च्हुइरिब्मैं रेद्, सियाब्मैंए म्हाँजोउँइँले रेखो! झाइले ख्रीष्ट क्हिए फिर चारब्मुँ,” बिसि म्हिमैंइ बिम्।