24 “च थेबै दुःख तबै लिउँइँ त्हिंयाँ म्हुँइँस छु तयाब्मुँ, धै लयाँए चारबै या म्हह्याब्मुँ।
छतसि क्हेमैं न्हक्रों मिक्रोंले टिद्। प्हँना लिउँइँ तबै तोन्दोंरि ताँमैं ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने बिमिंइमुँ।
दिलेया खाबज्यै आसेल्ले ह्यो खब् धोंले प्रभु खैलसे युब्मुँ। च त्हिंइर मु थेबै कैले म्हयाब्मुँ, मुर्बै ताँन् सैमैं मिइ ख्रोंसि नास तयाब्मुँ, धै चु ह्युल नेरो ह्युलर्बै सैमैं ताँन् म्हयाब्मुँ।
परमेश्वरए निसाफ लबै त्हिंइलाइ पैंरिल् त्हुम्। झाइले प्रभु येशू युबै त्हिंइ युनन तरिगे बिसि बेल्ले सैं झोंसि खीए के लद्। च त्हिंइर मुर मि लुँब्मुँ, धै चर मुँबै सैमैं ताँन् मिए राबाइ बिलिदिवाब्मुँ।
झाइले फोस्रे ब्योंबै थेबै राजगद्दि नेरो चर क्हुँबै परमेश्वर ङइ म्रोंइ। खीउँइँले पृथ्बी नेरो मु भौदियाइ, चमैंइ खनिरै क्ल्ह्यो आयों।