7 दिलेया च आधे लब्मैंइ क्ल्हेए च्ह खरिब् म्रोंसि खेंमैं खेंमैंन् छ बिइ, ‘चुम् क्ल्हेए च्ह ग। खो, चु सैवाले, धै चुए ताँन् क्ल्ह्यो ङ्योए हग तब्मुँ।’
क्हि नेरो च्हमिरिए म्हाँजोरि धै क्हिए सन्तानमैं नेरो च्हमिरिए सन्तानए म्हाँजोरि ङइ प्होंब्-नेब् लमिंम्। च्हमिरिए सन्तानइ क्हिए क्र प्लेब्मुँ धै क्हिइ चए प्हले तिंजुर चोब्मुँ।”
झाइले ‘क्ह्योंर्बै खेदोमैंइ चलाइ चवान’ बिसि ङ्योइ आबाने बिले। धै चए म्होंडमैं तो तमना ङ्ह्योले।”
ङ्ह्योब् लिब्मैंइ खीने स्योर तेना बिब् सेसि हेरोद बेल्ले ह्रिस खइ। चइ मुसारा म्रोंबै त्हे च ङ्ह्योब् लिब्मैंने ङ्योएसि ओंसोंन् था सेल् खाँल। छतमा चमैंइ बिबै त्हे मैंसि हेरोदइ बेथलेहेम नेरो च खागुबै नाँसजरेबै ङ्हिंदि न्होंर्बै मुँयुँ कोलोमैं ताँन् सैबर ल्हैदिइ।
“लिउँइँ अँगुर खुबै त्हे तमा चइ के लबै म्हिमैं ह्रोंसए भाउ किंबर आधे लब्मैं ङाँर कुल्मिंइ।
खीजी बिबै अहान् खेंमैंए बिरोधर बिब् ग, बिसि चमैंइ क्होइ। छतसि यहूदी चिबनाँब्मैंइ येशू क्हाबै सैं लइ। दिलेया म्हिए हुल म्रोंसि चमैं ङ्हिंबइले येशूलाइ वाथेंसि ह्रोंसए घ्याँ क्हाइ।
तारे च क्ल्हेल कुलबै ल्हागिर ह्रोंसइ खोबै च्ह घ्रि मत्त्रे चैल। छतसि ‘चमैंइ ङए च्ह मान् ललै’ ङ्हाँसि ताँन् भन्दा लिउँइँ ह्रोंसए च्ह कुलइ।
झाइले चमैंइ चलाइ क्हासि सैसि अँगुर म्रोंए बैरु भ्योंवाइ।
दिलेया परमेश्वरजी ओंसोंन् चाँजो लसि येशूलाइ क्हेमैंए योर पिंवाँइ। धै दुष्ट म्हिमैंउँइँले क्हेमैंइ येशू क्रूसर च्योवासि सैवाइ।
“ङिइ क्हेमैंने खाबलाज्यै येशूए मिंर तोइ आलोमिंन् बिसि बिल, दिलेया क्हेमैंइ यरूशलेम तिगोंन् लोमिंल् खाँना। च म्हि सैवाबै छ्याब् क्हेमैइ ङिए फिर ल्हैदिदा ङ्हाँइमुँ वा?”
ताँन् अगमबक्तामैंलाइ चमैंइ ह्रुगुदिल! खीए पबित्र के लबै म्हि युसिन् मुँ ओंसों बिबै म्हिमैंलाज्यै या चमैंइ सैवाल। तोगो च म्हि युज्यै या क्हेमैंइ चलाइ क्हाल् पिंसि सैवाइमुँ।
दिलेया चु नुखबै त्हिंइजरे परमेश्वर खीए च्हउँइँले ङ्योने पोंइमुँ। परमेश्वरजी खीए च्हउँइँलेन् ह्युलर्बै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ। धै ह्युलर्बै ताँन् सैए फिर क्ल्हे तबर खीजी खीए च्हलाइन त्हाँइ।