6 तारे च क्ल्हेल कुलबै ल्हागिर ह्रोंसइ खोबै च्ह घ्रि मत्त्रे चैल। छतसि ‘चमैंइ ङए च्ह मान् ललै’ ङ्हाँसि ताँन् भन्दा लिउँइँ ह्रोंसए च्ह कुलइ।
दूतजी बिइ, “क्हिइ च कोलोए फिर यो आरेद्, चलाइ तोइ आलद्। तारे क्हि परमेश्वरने ङ्हिंमना बिसि ङइ सेइ, तलेबिस्याँ क्हिए च्ह घ्रि, क्हिए घ्रिदे मुँबै च्है या क्हिइ ङ ङाँइले लोइ आथें।”
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “क्हिइ बेल्ले खोबै क्हिए घ्रिदे मुँबै च्ह इसहाक किंसि ङइ तेंबै क्ल्ह्यो मोरियाह ह्युलर्बै कोंर ह्यासि च कोलो ख्रो पिंन्।”
याकूब (इस्राएल) खेब् तबै त्हेर योसेफ फिबइले चइ अरू च्हमैं भन्दा योसेफलाइ ल्हें म्हाँया लमल। छतसि चइ योसेफए ल्हागिर छ्याँब बुट्टा झोंबै ह्रिंबै बखु टुमिंइ।
छतसि ङिइ क्हिने बिइ, ‘ङिए आबा खेब् तयाइमुँ। च खेब् तयाबै त्हेर्बै कोलो ङिल अलि च्योंब घ्रि मुँ। चए आघें सियाल् खाँइ। चए आमाउँइँले फिब तारे च घ्रि मत्त्रे मुँ। छतसि आबाइ चलाइ बेल्ले खोम्।’
च्हलाइ मान लसि फ्योद्, छ आलस्याँ खी ह्रिस खब्मुँ, धै क्हेमैं घ्याँर्न सिब्मुँ, तलेबिस्याँ खी युनन् ह्रिस खम्। खीए प्हलेर ग्वार ह्रिबर ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
“याहवेहजी बिद् बिबै ताँ ङइ बिब्मुँ: खीजी ङने बिइ, ‘क्हि ङए च्ह ग; तिंयाँ ङ क्हिए आबा तइमुँ।
“ङ्ह्योद्! कन्ये घ्रिइ प्हसे नोसि च्ह घ्रि फिब्मुँ। धै म्हिमैंइ खीए मिं इम्मानुएल थेंब्मुँ” इम्मानुएल बिब परमेश्वर ङ्योने टिमुँ बिब् ग।
येशूजी धबै बिइ, “ङए आबाजी तोन्दोंरि सै ङने पिंइमुँ। परमेश्वर आबाजी बाहेक अरू खाबज्यै परमेश्वरए च्हलाइ ङो आसे। छलेन च्ह बाहेक खाबज्यै परमेश्वर आबालाइ ङो आसे। ‘परमेश्वर आबा ङो सेरिगे’ बिसि च्हजी तेंमिंब्मैंइ मत्त्रे परमेश्वर आबा ङो सेमुँ।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
दिलेया येशू तोइ आबिल्ले टिरिइ। धै ख्रो पिंबै खेगि क्रथेइ येशूने बिइ, “सोगों परमेश्वरए मिंर कसम चसि बिद्। क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट, परमेश्वरए च्ह वा?”
झाइले “चु ङइ खोबै च्ह ग, चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
च तोदोंन् “क्हि ङइ खोबै च्ह ग, क्हि म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ!” बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले थेइ।
च क्ल्हेइ धबै अर्को के लबै म्हि कुलइ, चलाज्यै या चमैंइ सैवाइ। छलेन अरू के लबै ल्हें म्हिमैं कुलइ, दिलेया आधे लब्मैंइ कोइ धोंवाइ, कोइ सैवाइ।
दिलेया च आधे लब्मैंइ क्ल्हेए च्ह खरिब् म्रोंसि खेंमैं खेंमैंन् छ बिइ, ‘चुम् क्ल्हेए च्ह ग। खो, चु सैवाले, धै चुए ताँन् क्ल्ह्यो ङ्योए हग तब्मुँ।’
च तोदोंन् न्हाँम्स्यो खसि खेंमैं हुवाइ, धै न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले “चु ङइ खोबै च्ह ग, क्हेमैंइ चुए ताँ थेद् बिबै कै थेइ।”
झाइले परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह तोंगुए क्होले येशूए फिर युसि टिइ। धै “क्हि ङए खोबै च्ह ग, क्हि म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ,” बिबै कै स्वर्गउँइँले युइ।
झाइले न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले “चु ङइ त्हाँबै ङए च्ह ग। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्,” बिबै कै चमैंइ थेइ।
परमेश्वरए बचन म्हिए क्हो किंसि ङ्योए म्हाँजोर युसि टिइ। खी दयाम्हाँया मुँब नेरो कह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमल खीए चारबै ह्वे ङिइ म्रोंइमुँ, च चारबै ह्वे परमेश्वर आबाउँइँले युबै घ्रि मत्त्रे च्हल् मुँल।
परमेश्वर खाबज्यै खोंयोंइ या आम्रोंइँमुँ, दिलेया परमेश्वरने टिबै खीए घ्रि मत्त्रे च्हजी परमेश्वर खैब मुँ बिसि ङ्योने उँइँमिंइँमुँ।
ङइ म्रोंइमुँ धै ग्वाइ पिंइँमुँ, परमेश्वरए च्ह खीन् ग।”
नथानेलइ खीने बिइ, “रब्बि, क्हि परमेश्वरए च्ह ग! क्हि इस्राएलर्बै म्रुँ ग!”
परमेश्वर आबाजी खीए च्हलाइ म्हाँया लम्, छतसि तोन्दोंरि सै खीए योर्न पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ खैले म्हिमैंइ परमेश्वर आबाए मान लमुँ, छलेन ताँन् म्हिमैंइ खीए च्हए मान लरिगे। च्हए मान आलब्मैंइ च्हलाइ कुल्मिंबै आबालै या मान आल।
खीए घ्रि मुँबै च्ह ह्युलर कुलमा खीजी छ बिइमुँ, “परमेश्वरए ताँन् स्वर्गदूतमैंइ खीलाइन फ्योरिगे।”
परमेश्वरजी ङ्योए फिर कति थेबै म्हाँया लइमुँ बिस्याँ, ङ्योइ खीउँइँले खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए घ्रिदे मुँबै च्हलाइ चु ह्युलर कुल्मिंइ।
ङ बिश्वासीमैं न्होंर्बै एल्डरउँइँले ङइ खोबै थु गायसलाइ जय मसीह मुँ। ङइ सैं न्होंउँइँले क्हिलाइ म्हाँया लमुँ।