49 झाइले येशू चर रासि “चलाइ चुर हुइपउ,” बिइ। म्हिमैंइ च कनने “भोंसि तद्, रेद्, खीजी क्हि हुइरिइमुँ युन्ले खो,” बिइ।
याहवेहजी दयाम्हाँया लमुँ धै ल्हयो खमुँ, खी युनन् ह्रिस आख, धै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लम्।
दिलेया ओ प्रभु, क्हि ल्हयो खब नेरो दयाम्हाँया मुँबै परमेश्वर ग, युनन् ह्रिस आखब, ताँनए फिर खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लब नेरो भर लल् खाँब मुँ।
चर म्हिमैंइ स्याले तसि नबै म्हि घ्रि खाटनेन् बालु नोसि खी ङाँर पखइ। च म्हिमैंइ खीए फिर च्हौ थेबै बिश्वास लब् म्रोंसि येशूजी च स्याले म्हिने बिइ, “ओ बाबु, सैं थेब् लद्। क्हिए पाप क्षमा तइ।”
छ बिब् थेसि च कनइ ह्रोंसए बख्खु भ्योंवासि येशू ङाँर प्रखइ।
चए कै थेसि येशू प्ररिबै तोंर्न रायाइ, धै “चलाइ ङ ङाँर पउ!” बिइ। धै च मि आम्रोंबै म्हि खी ङाँर पखबै लिउँइँ येशूजी चने
च्हौ बिसि मार्था धिंर एह्यासि मरियमलाइ हुइसि खाबज्यै आथल्ले “गुरु फेखइमुँ, खीजी क्हि हुइरिमुँ,” बिइ।
छतसि ताँन् सैर खी ह्रोंसए अलिमैं धोंबन् तल् त्हुइ, धै म्हिमैंए पाप त्होमिंसि क्षमा लबै ल्हागिर परमेश्वरए सेवा लबै ल्हागिर खी बिश्वास मुँब नेरो ल्हयो मुँबै ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तइ।
ङ्योए ल्हागिर ख्रो पिंबै खेगि क्रथेजी ङ्योए दुःखर ल्होल् खाँम्। तलेबिस्याँ ङो चुसि ङ्योलाइ पापर च्होवाब् धोंले खीलाज्यै या पापर च्होवाबै ल्हागिर तोन्दोंरि सैर ङो चुल, दिलेया खैबै ङोज्यै या खीलाइ पापर च्होवाल् आखाँ।