29 येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, ङए लिलि प्रबर नेरो ङउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रमा खाबइ ह्रोंसए धिं नाँ, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो-न्हें वाथेंमुँ,
‘मिश्रर्बै ताँन् छ्याँ-छ्याँबै सैमैं क्हेमैंलन् ग। छतसि क्हेमैंए समनमैंए न्हुँ आलद्।’”
क्हेमैं ङए चेलामैं तबइले म्हिमैंइ क्हेमैं क्हासि क्रथेमैं नेरो म्रुँमैंए उँइँर राल् पिंब्मुँ। च त्हेर क्हेमैंइन चमैं नेरो अरू ह्रेंमैंने ङए ताँमैं बिमिंल् त्हुब्मुँ।
ङए ल्हागिरि ह्रोंसए धिं, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो-न्हें वाथेंब्मैंइ च भन्दा प्र गुणा ल्हें योंब्मुँ। धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै हग या योंब्मुँ।
बरु ओंसों क्हेमैंए सैं परमेश्वरए ग्याल्सउँइँ ल्हैदिद्, खीजी बिब् धोंले ताँन् लद्। धै खीजी चु ताँन् सैमैं क्हेमैंलाइ थप्दिमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ खाबइ ह्रोंसए ज्युए म्हाँया लमुँ, चइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह आयों, छलेन ङउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रमा ह्रोंसए ज्यु नास तयालेया चइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ: परमेश्वरजी बिब म्हाँदिबै ल्हागिर खाबइ धिं-नाँ, म्रिं-प्हसे, अलि-अङाँ आबा-आमा वाथेंमुँ,
चु सैं तोंबै ताँ खन्तोंदोंन् फेनेरिगे धै चु ताँउँइँले योंबै आशिक ङज्यै या योंरिगे बिसि ङइ छ लम्।
क्हेमैंइ ङए फिर बिश्वास लबइले कति थेबै दुःख तलेया सैदिसि टिइमुँ, झाइले ङए घ्याँर प्रबर आनारइमुँ।