24 खीए ताँ थेसि चेलामैं प्लेटोयाइ। दिलेया येशूजी धबै चमैंने बिइ, “ओ ङए कोलोमैं, सै न्होरए फिर भर थेब्मैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ।
ओ याहवेह, च म्हिमैंइ चु ह्युलर्बै सै मत्त्रे म्हैम्, क्हिए योजी च म्हिमैं ङाँइँले ङ जोगेमिंन्। क्हिजी खोबै म्हिमैंलाइ बिस्याँ, क्हिजी चल् पिंम्, चमैंए च्ह-च्हमिमैंए ल्हागिरै या तोन्दोंरि योल्ले-ख्युल्ले पिंमुँ, धै खेंमैंए प्हसेमैंए ल्हागिर चमैंइ ल्हें सै न्होर साँथेंइमुँ।
“ङ्ह्योत्ति! परमेश्वरए फिर भर आलबै म्हि! चुइ ह्रोंसने मुँबै ल्हें सै न्होरए फिर भर लइ, धै अरूमैं नास लवासि भोंब तइ।”
धुदिबै केर भर आतद् धै ह्योबै सैर थेब् आप्हैंन्; क्हिए सै न्होर ल्हें तलेया चए फिर भर आथेंन्।
ह्रोंसए सै न्होरए फिर भर लबै म्हि फापिल् त्हुम्, दिलेया ठिक के लबै म्हि पिङ्ग्या प्हो धोंले म्रौलेब्मुँ।
प्लबै म्हिए सैंर ह्रोंसने मुँबै सै न्होरन् भोंबै सहर ग; धै चए सैंर च बेल्ले नुल्ले झोंबै गारा धों तब् ग।
तिस्याँदे ल्हागिर सै न्होर योंम्; दिलेया नुयाम्, तलेबिस्याँ चल प्ह्यामैं प्ह्यामुँ धै क्रोवे धोंले मुउँइँ प्हुरयाम्।
चु ताँ थेसि चेलामैं प्लेटोयासि “छ तस्याँ खाबइ मुक्ति योंल् खाँमुँ?” बिसि ङ्योएइ।
छ तब् म्रोंसि चर मुँबै म्हिमैं ताँन् प्लेटोयासि “चु खै तबै म्हि मुँगे? खोंयोंइ आथेबै ताँमैं या लोमिंमना! धै हग मुँल्ले मोंमैंलाइ त्होंह्याद् बिमा मोंमैंइ खीजी बिब ङिंमना बिबर होंइ।”
येशूजी छाइ माइ ङ्ह्योसि खीए चेलामैंने बिइ, “प्लोबै म्हिमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ।”
येशूजी बिबै ताँ थेसि फरिसीमैंइ खीए बिल्लि लइ। तलेबिस्याँ चमैंए ल्हागिर मुइ थेबै सै मुँल।
“ओ ङए च्योंनें कोलोमैं, दे त्हे समा मत्त्रे ङ क्हेमैंने बालु तब्मुँ! क्हेमैंइ ङ म्हैब्मुँ, ङइ यहूदी चिबनाँब्मैंने बिब् धोंले तारे क्हेमैंने या बिमुँ, ङ ह्याबै क्ल्ह्योर क्हेमैं खल् आखाँ।
येशूजी चमैंने “ओ कोलोमैं, क्हेमैंइ ताँग क्हाइ वा?” बिमा “घ्रि या आस्याइमुँ!” बिसि चमैंइ बिइ।
चु ताँ थेसि येशूए चेलामैं न्होंर्बै ल्हेइ बिइ, “चु ताँ बेल्ले गारो मुँ। खाबइ चु ताँ थेल् खाँमुँ?”
ओ, ङए कोलोमैं, क्हेमैंए बानि ब्योर ख्रीष्टए बानि ब्योर धों आतन् समा सुत्केरि बेथा ल्हैदिसि नबै च्हमिरि धोंले ङए सैं नसिन् मुँ।
चु ह्युलर्बै प्लबै म्हिमैंने थेब् आप्हैंन् बिद्, चमैं प्लब् आप्हैंरिगे, आटिक्दिबै सै न्होरर आशा आथेंरिगे, बरु चमैंए आशा ङ्योलाइ चैदिबै सैमैं तोन्दोंरि योल्ले ख्युल्ले पिंबै परमेश्वरए फिर थेंरिगे।
ओ ङए कोलोमैं, क्हेमैंइ पाप आलरिगे बिसि ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिरिइमुँ। दिलेया खाबज्यै या पाप लइबिस्याँ ङ्योए ल्हागिर परमेश्वर आबाने क्षमा ह्रिमिंबै येशू ख्रीष्ट मुँ। खीजी ठिक के लम्।
दिलेया ओ ङइ खोबै कोलोमैं, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं ग। क्हेमैंने मुँबै पबित्र प्ल्ह ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलबै म्हिमैंने मुँबै प्ल्ह भन्दा थेबै शक्ति मुँबै प्ल्ह ग। छतसि क्हेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ट्होवाइमुँ।
ओ ङए कोलोमैं, कु पूजा आलद्।
क्हेमैंइ ‘ङ प्लब मुँ, ङलाइ तोए सैरै या खाँचो आरे,’ बिम्। दिलेया ह्रोंस् ङ्हो आसब, ङ्हाँदु, मि आम्रोंब, क्लुना मुँ बिब क्हेमैंइ था आसे।