23 येशूजी छाइ माइ ङ्ह्योसि खीए चेलामैंने बिइ, “प्लोबै म्हिमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ।”
बिइ, “क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंए सैं एसि छाबै च्योंबै कोलोमैंल् धों तबै सैं आप्ह्यास्याँ क्हेमैं स्वर्गर्बै ग्याल्सर खोंयोंइ होंल् योंरिब् आरे।
क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्योंबै कोलोमैंइ [खेंमैंए आबा-आमाए फिर छेनले भर लब्] धोंले, परमेश्वरए फिर भर थेंसि म्हाँदिब्मैंइ मत्त्रे परमेश्वरउँइँले आशिक योंब्मुँ, धै परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।”
चु ताँ थेसि च लि छु लसि दुःख म्हाँदिसि प्रयाइ, तलेबिस्याँ च बेल्ले प्लोबै म्हि मुँल।
च म्हिमैंए छाबै सारो सैं म्रोंसि येशूए सैं नसि ह्रिस खइ। धै चर खागु तबै म्हिमैं ङाँइ ङ्ह्योसि च नबै म्हिने “क्हिए यो स्योंन्!” बिमा च म्हिइ यो स्योंइ। धै स्योंबै तोदोंन् चए यो सयाइ।
दिलेया येशूजी खी छुइबै म्हि खाब् मुँगे बिसि छाइ छुइ ङ्ह्योबर होंइ।
चए लि छु तब् म्रोंसि येशूजी चने बिइ, “प्लबै म्हिमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ!
येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, क्यु नेरो परमेश्वरए प्ल्हउँइँले आफिइ बिस्याँ खाबै या परमेश्वरए ग्याल्सर होंल् आखाँ।
छतसि ओ अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् भन्दा ओंसों क्हेमैं खैले छ्ह थोरिल बिसि मैंन्। क्हेमैं न्होंरि बुद्धि मुँब्मैं, भों मुँब्मैं नेरो चिब्मैं ल्हें आरेल।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
ओ ब्यभिचारिमैं, चु ह्युलर्बै आछ्याँबै सैए फिर क्हेमैंए सैं ह्यास्याँ क्हेमैं परमेश्वरए ताँ आङिंब्मैं तम् बिब क्हेमैंइ आसे वा? परमेश्वर आम्हाँदिब्मैंने प्रबै म्हिइ ह्रोंसलाइन परमेश्वरए शत्तुर लवाम्।
धै ङ्योलाइ जोगेमिंबै ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए खोंयोंन् बिलै तरिबै ग्याल्सर परमेश्वरजी ङ्योलाइ थेबै मान्ले होंल् पिंब्मुँ।