22 चु ताँ थेसि च लि छु लसि दुःख म्हाँदिसि प्रयाइ, तलेबिस्याँ च बेल्ले प्लोबै म्हि मुँल।
पुजुर तेबै प्लु धों तबै म्हि छाब् ग: चइ परमेश्वरए ताँ थेलेया चु ह्युलर्बै न्हुँ नेरो मुइए लोबइ लमा चइ थेबै ताँर च भोंसि तल् आखाँ। छतसि तोइ रोमैं रोल् आखाँ।
छ बिब् थेसि च फ्रेंसिं सैं च्योंब् लसि एह्याइ, तलेबिस्याँ चए सै न्होर ल्हें मुँल।
येशूलाइ सैबै ताँ थेसि यहूदाए सैंर पछुत खइ, धै च चाँदिए मुइ सोंच्यु ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंलाइन एमिंबर पखसि बिइ,
येशूजी म्हाँयाले च ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “क्हिइ अझै के घ्रि लब चैमुँ: छतसि ह्यासि क्हिए क्ल्ह्यो न्हें ताँन् चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंन्, छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर ल्हें योंब्मुँ। धै खसि ङए लिलि प्रद्,” बिइ।
येशूजी छाइ माइ ङ्ह्योसि खीए चेलामैंने बिइ, “प्लोबै म्हिमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ।”
तलेबिस्याँ यूहन्ना ठिक के लबै पबित्र म्हि मुँ बिबै ताँ हेरोदइ सेल। छतसि हेरोद चने ङ्हिंसि सैल् आपिंल। यूहन्नाए ताँ थेमा हेरोद खैताखैता तमल दिलेया सैं तोंदै चए ताँ थेमल।
चु ताँ थेसि हेरोद बेल्ले न्हुँ खइ, दिलेया भत्यारर मुँबै प्ह्रेंमैंए उँइँर कसम चसि क्हिइ तो ह्रिलेया पिंम् बिबइले हेरोदइ “आपिं,” बिल् आखाँ।
खीजी धबै चर मुँब्मैंने बिइ, “छेनाले मैंन्, नना ओलिबै लोब् आलद्, तलेबिस्याँ म्हि कति प्ल्होब तनाबिलेया सै न्होरउँइँले क्ह्रोंसेंन्बै छ्ह योंल् आखाँ।”
येशूए ताँ थेसि चए लि छु तयाइ। तलेबिस्याँ च बेल्ले प्लबै म्हि मुँल।
तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले खबै न्हुँइ लमा क्हेमैंइ आछ्याँबै के लब् पिसि खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम्। खीए छ्याँबै घ्याँर प्रमा ङ्यो खोंयोंइ पछुत् खल् आत्हु। दिलेया ह्युलउँइँले खबै न्हुँइ बिस्याँ ङ्यो नास लवाम्।
ख्रीष्ट नेरो परमेश्वरए ग्याल्सर ब्यभिचारिमैं, लोबिमैं, आछ्याँबै के लब्मैं खैलसे होंल् आयों बिसि क्हेमैंइ छेनाले सेल् त्हुम्। [अथवा परमेश्वरलाइ आम्हाँदिसेरो चमैंइ खी ङाँइले आशिक आयों।] लोब लबै केमैं परमेश्वरए उँइँर कु पूजा लब् धोंन् ग।
तलेबिस्याँ डेमासइ चु ह्युलर्बै सैमैंए म्हाँया लसि ङलाइ वाथेंसि थेसलोनिका सहरर ह्याइ। क्रेसेन्स बिबै अलि गलातिया ह्युलर ह्याइ, धै तीतस दलमातिया बिबै क्ल्ह्योर ह्याइ।