20 झाइले च म्हिइ येशूने बिइ, “गुरु, चु ताँमैं ङइ कोलो ओंनोंन् ङिंरिइमुँ।”
च फ्रेंसिइ खीने बिइ, “चु ताँन् ताँमैं ङइ लरिइमुँ। तारे तो लल् त्हुम्?”
येशूजी म्हाँयाले च ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “क्हिइ अझै के घ्रि लब चैमुँ: छतसि ह्यासि क्हिए क्ल्ह्यो न्हें ताँन् चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंन्, छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर ल्हें योंब्मुँ। धै खसि ङए लिलि प्रद्,” बिइ।
दिलेया च म्हिइ ह्रोंस ठिक के लबै म्हि ग बिसि प्हैंबर “छ बिस्याँ ङए ङ्हेब्-ट्हुब् खाब् जा?” बिसि ङ्योएमा
ठिमइ बिबै ताँ आसेमा ङ सोगों मुँल, दिलेया ङइ ठमर्बै ताँ था सेबइले आछ्याँबै इच्छा भोंब तइ, ङ बिस्याँ सिल् त्हुइ।
जोसए बारेर बिले बिस्याँ, ङइ येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैं ह्रुगुदिइ! धै ठिक केमैंए बारेर बिले बिस्याँ मोशाइ प्ह्रिबै ठिममैंइ बिब् धोंबै केमैं लसि छ्याब् आरेबै म्हि मुँल।
चमैंइ सुँइ परमेश्वरलाइ म्हाँदिम् बिम्, दिलेया चमैंए सैंइ परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै शक्तिलाइ आक्वें। छाबै म्हिमैंउँइँले स्यो तद्।