18 येशूजी चने बिइ, “ङने तले स्वाब बिमुँ? परमेश्वर बाहेक अरू खाबै या स्वाब आरे।
क्हि स्वाब मुँ, क्हिजी छ्याँबै के लम्; क्हिए निसाफइ बिब् धोंले प्रब ङलाइ लोमिंन्।
याहवेहजी ताँनए फिर छ्याँब लम्, ह्रोंसजी बनेबै तोन्दोंरि सैमैंए फिर ल्हयो खमुँ।
तलेबिस्याँ ओ प्रभु, क्हि स्वाब नेरो क्षमा पिंरिब् मुँ, क्हिए मिं किंब्मैं ताँनलाइ क्हिजी खोंयोंइ आनुबै थेबै म्हाँया लम्।
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ छ्याँबै केए बारेर तले ङने ङ्योएमुँ? परमेश्वर घ्रि मत्त्रे छ्याँब मुँ। खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंदा ङ्हाँस्याँ क्हिइ परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंल् त्हुम्।”
झाइले येशू घ्याँर ह्यारिमा म्हि घ्रि न्हेह्यासि येशूए ओंसों च्हि तुँसि खीने “ओ स्वाबै गुरु, खोंयोंइ आखाँबै छह् योंबै ल्हागिर ङइ तो लल् त्हुम्?” बिसि ङ्योएइ।
अरूलाइ आसैब, ब्यभिचार आलब, आह्योब, स्योर आतेब, अरूमैंए मुइ छलेन् आचब, ह्रोंसए आबा-आमाए मान् लब बिसि ठिमर्बै ताँ क्हिइ सेइमुँ।”
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ ङने तले स्वाब बिमुँ? परमेश्वर बाहेक अरू खाबै या स्वाब आरे।
ताँन् म्हिमैंइ आछ्याँबै घ्याँ क्हाइमुँ, ताँन् म्हिमैं केर आफेब् तइमुँ। ठिक के लब्मैं खाबै आरे, खाबज्यै ठिक के आल, अँहँ घ्रि या आरे।
तलेबिस्याँ ताँन् छ्याँबै दान बरदानमैं त्हिंयाँ नेरो लयाँ बनेबै परमेश्वरउँइँले युम्। तलेबिस्याँ खी खोंयोंइ ङ्हरि कुरि आत।
छले परमेश्वरजी ङ्योए फिर म्हाँया लम् बिब् क्होसि ङ्योइ च म्हाँयारन भर थेंइमुँ। परमेश्वरजी म्हाँया लम्। छतसि म्हाँया मुँबै के लबै म्हि परमेश्वरने घ्रिन् तसि टिमुँ, धै परमेश्वर चने घ्रिन् तसि टिम्।
दिलेया सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलब्मैंइ परमेश्वरलाइ ङो आसे, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी म्हाँया लम्।