27 छ तब् म्रोंसि चर मुँबै म्हिमैं ताँन् प्लेटोयासि “चु खै तबै म्हि मुँगे? खोंयोंइ आथेबै ताँमैं या लोमिंमना! धै हग मुँल्ले मोंमैंलाइ त्होंह्याद् बिमा मोंमैंइ खीजी बिब ङिंमना बिबर होंइ।”
लडमैं पोंब, स्यालेमैं सयाब, डुडमैं प्रयाब, कनमैंइ म्रोंल् खाँब् तइ। छाब् म्रोंसि म्हिमैं प्लेटोयासि इस्राएल ह्रेंर्बै परमेश्वर बेल्ले थेब मुँन बिसि खीए मिं क्वेइ।
ङज्यै चु ताँ छेन्ले सेम्, तलेबिस्याँ ङ या क्रथेए न्होंरि मुँ, धै ङए न्होंरि सिपाइमैं मुँ। ङइ घ्रिने ‘ह्याद्’ बिस्याँ च ह्याम्, अर्कोने ‘खो’ बिस्याँ च खम्। ङए के लबै म्हिने ङइ तो लद् बिमुँ छान् लम्।”
येशूजी मों ल्हावाबै लिउँइँ च लडा पोंइ। छतमा “इस्राएल ह्युलरि छ तब खोंयोंइ आम्रोंल,” बिसि म्हिमैं प्लेटोयाइ।
येशूजी च्हौ बिबै तोंदोंन् च मोंइ च म्हि त्हारल् लवासि थेबै कैले चिरसि चउँइँले त्होंह्याइ।
छ तबै तोंदोंन् येशूए छ्याँबै बयन गालील ह्युल तिगोंन् थेनेइ।
खीए ताँ थेसि चेलामैं प्लेटोयाइ। दिलेया येशूजी धबै चमैंने बिइ, “ओ ङए कोलोमैं, सै न्होरए फिर भर थेब्मैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ।
झाइले खेंमैं यरूशलेम सहरउँइँ ह्यारिमा। येशू ओंसों ओंसों प्ररिल। चेलामैं प्लेटोरिल, धै लिलि खबै म्हिमैं बिस्याँ ङ्हिंरिल। येशूजी धबै च च्युसे ङ्हिं चेलामैं खाबै आरेबै क्ल्ह्योर बोसि खीए फिर तल् त्हुबै ताँमैं बिबर होंइ:
झाइले उ न्होंर होंमा चमैंइ फोस्रे ब्योंबै क्वें खिबै फ्रेंसि घ्रि उए क्योलोउँइँ टिरिब् म्रोंइ। छाब् म्रोंसि चमैं ङ्हिंयाँइ।
दिलेया च फ्रेंसिइ चमैंने बिइ, “आङ्हिंन्! क्हेमैंइ क्रूसर सैवाबै नासरतर्बै येशू म्हैरिल् वा? येशू धबै सोगों तसि रेल् खाँइ। खी चुर आरे। ङ्ह्योत्ति येशूलाइ थेंबै क्ल्ह्यो चुन् ग।
चु ताँ थेब्मैं ताँन् प्लेटोयासि “येशूजी तो के बिलेया छ्याँब लमना। न्ह आथेबै म्हि थेल् लमना, आपोंबै म्हि पोंल् लमना बिबर होंइ।”
छ तब् म्रोंसि ताँन् म्हिमैं प्लेटोयासि “चु खैतबै ताँ जा? चुइमि हग नेरो शक्ति मुँल्ले मोंमैं हौदिबै तोदोंन् मोंमैं छ्युडिह्यामना बिसि ह्रों-ह्रोंसन् ताँ लबर होंइ।”
च लिउँइँ येशूजी ह्रोंसए च्युसे ङ्हिं चेलामैं हुइसि चमैंलाइ मों ल्हाल् खाँब् नेरो नब् छब्मैं सल् लल् खाँबै शक्ति नेरो अधिकार पिंइ।
छतसि चमैंइ पावल अरियोपागसर्बै म्हि च्होंर बोसि, “क्हिइ लोमिंबै चु छारा ताँमैं तो जा? ङिज्यै या क्होल् खाँम्मा?” बिसि ङ्योएइ।