26 येशूजी च्हौ बिबै तोंदोंन् च मोंइ च म्हि त्हारल् लवासि थेबै कैले चिरसि चउँइँले त्होंह्याइ।
येशूजी च मोंने हौदिसि बिइ, “च म्हिउँइँले तोइ आबिल्ले त्होंह्याद्!”
छ तब् म्रोंसि चर मुँबै म्हिमैं ताँन् प्लेटोयासि “चु खै तबै म्हि मुँगे? खोंयोंइ आथेबै ताँमैं या लोमिंमना! धै हग मुँल्ले मोंमैंलाइ त्होंह्याद् बिमा मोंमैंइ खीजी बिब ङिंमना बिबर होंइ।”
चमैंइ च कोलो येशूए ङाँर पखइ। येशू म्रोंबै तोदोंन् च कोलो स्याबै मोंइ च कोलोलाइ स्याल म्हाल लसि सर प्योवामा कोलोए सुँउँइँले पिबि त्होंसि पटाँपटाँ तबर होंइ।
छबिमा मोंइ च कोलो स्यालाम्हाला लवासि थेबै कैले च कोलोउँइँले त्होंह्याइ। छलमा च कोलो सियाब् धोंन् तयाइ। छ तब् म्रोंमा ल्हें म्हिमैंइ “कोलोम् सियाइ बिबर,” होंइ।
दिलेया च भन्दा भोंबै म्हि चए फिर ह्वानेसि ट्वाहोवाम्, धै च म्हिइ भर लबै हत्यारमैं प्हेंवाम्, धै चए धिंर मुँबै सैमैं बोयासि अरूमैंलाइ चुमिंम्।
चलाइ मोंइ स्याइमुँ। च बेल्ले चिरब्ब्रें लसि क्हुरिह्याम् चए सुँउँइँले पिबि त्होमुँ, नें आम्योंन् समा च मोंइ ङए च्ह आपि।
च कोलो पसि खरिमा मोंइ धबै सर प्योवासि स्याला म्हाला लवाइ। छतमा येशूजी च मोंलाइ हौदिसि च कोलो सल् लमिंसि चए आबाने पिंइ।