2 चर म्हिमैंइ स्याले तसि नबै म्हि घ्रि खाटनेन् बालु नोसि खी ङाँर पखइ। च म्हिमैंइ खीए फिर च्हौ थेबै बिश्वास लब् म्रोंसि येशूजी च स्याले म्हिने बिइ, “ओ बाबु, सैं थेब् लद्। क्हिए पाप क्षमा तइ।”
दिलेया च तोदोंन् येशूजी चमैंने “आङ्हिंन्, ङन् ग! सैं भोंब् लद्,” बिइ।
छले सिरिया ह्युल तिगोंन् येशूजी लबै औदिबै केमैंए बयन थेनेइ। छतमा म्हिमैंइ ननाओलिबै नब्मैं, मोंइ स्याब्मैं, र बेथाइ स्याब्मैं, स्याले बेथाइ स्याब्मैं ताँन् म्हिमैंइ खी ङाँर पखइ, धै खीजी चमैं ताँन् सल् लमिंमल।
ङिए फिर आछ्याँब् लब्मैंलाइ ङिइ क्षमा पिंल् खाँब् धोंले ङिइ लबै आछ्याँबै केमैंउँइँले ङि क्षमा पिंनु।
च कप्तानए ताँ थेसि येशू अचम्मा ङ्हाँसि खीए लिलि खब्मैंने बिइ, “ङ क्ह्रोंसेंन क्हेमैंने बिमुँ, इस्राएलरै या च्हौ थेबै बिश्वास लबै म्हि ङइ खोंयोंइ आत्होइमुँ।
ङेसा तबै त्हेर म्हिमैंइ मोंइ स्याबै ल्हें म्हिमैं येशू ङाँर पखइ। धै खीजी परमेश्वरए ताँ पोंसिन् मोंमैं ल्हावाइ। छले चर्बै ताँन् नब्मैं सल् लमिंइ।
येशूजी लिउँइँ तोसि ङ्ह्योमा च च्हमिरि म्रोंसि बिइ, “ओ च्हमि, आङ्हिंन्, क्हिए बिश्वासइ लमा क्हि सयाइमुँ।” छ बिबै तोंदोंन् च च्हमिरि सयाइ।
चु ओलेल् आखाँबै म्हिने ‘क्हिए पाप क्षमा तइ’ बिब सजिल् मुँ उ ‘रेसि प्रद्’ बिब सजिल् मुँ?
दिलेया चु पृथ्बीरि पाप क्षमा पिंबै हग ङ परमेश्वरउँइँले कुल्मिंबै म्हिए च्हने मुँ बिसि क्हेमैंइ सेद्।” च्हौ बिसि खीजी च स्याले म्हिने “रेद्, क्हिए क्ल्ह्यो नोसि धिंर ह्याद्,” बिइ।
त्हिंयाँ लियाबै लिउँइँ म्हिमैंइ येशू ङाँर नब् छब्मैं नेरो मोंइ स्याब्मैं ताँन् पखइ।
झाइले येशू चर रासि “चलाइ चुर हुइपउ,” बिइ। म्हिमैंइ च कनने “भोंसि तद्, रेद्, खीजी क्हि हुइरिइमुँ युन्ले खो,” बिइ।
झाइले येशूजी च च्हमिरिने बिइ, “ओ नानि, क्हिए बिश्वासइ क्हि सयाइमुँ। आङ्हिंनले ह्याद्, तारे क्हिए नब सयाइ।”
तलेबिस्याँ खी क्युए फिर प्रब् म्रोंसि चमैं ङ्हिंयाँल। दिलेया येशूजी युन्ले चमैंने भोंब तद्, “आङ्हिंन्! ङन् ग,” बिइ।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
तलेबिस्याँ म्हिमैंए सैं खैब तम् बिब खीजी सेइमुँ। छतसि म्हिए बारेर खाबज्यै खीलाइ लोमिंल् आत्हु।
येशूजी चमैंने “ओ कोलोमैं, क्हेमैंइ ताँग क्हाइ वा?” बिमा “घ्रि या आस्याइमुँ!” बिसि चमैंइ बिइ।
पावलइ पोंरिमा चइ थेरिल। च ङाँइ ङ्ह्योमा “ङ सल् खाँम्” बिबै बिश्वास चने मुँन बिसि पावलइ सेइ।
नबै म्हिमैं सरिगे बिसि को-कोइ म्हिमैंइ ह्रुमल नेरो पछ्यउरमैं या पावलए ज्युर छुइसि नबै म्हिमैं ङ्हाँर बोमिंमल, धै चमैंए ज्युर्बै नब ससि मोंमैं या त्होंह्यामल।
चए प्हँन्हाँग्धों म्हुँइँसर प्रभुजी पावल ङाँर रासि बिइ, “आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ क्हिइ यरूशलेमर ङए बारेर ग्वाइ पिंब् धोंले रोम शहाररै या ग्वाइ पिंल् त्हुम्।”
च्हौ मत्त्रे आङिं, येशू ख्रीष्टउँइँले ङ्यो परमेश्वरर सैं तोंरिइमुँ, तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टउँइँले ङ्यो परमेश्वरए म्हिमैं तल् योंइमुँ।
दिलेया कोइ म्हिइ बिलै, “क्हिने प्रे बिश्वास मुँ, ङने प्रे केमैं। ल्हु, छबिस्याँ के आलल्ले क्हिइ लबै बिश्वास ङने उँइँन्दि! धै ङइ के लसि ङइ लबै बिश्वास क्हिने प्रे उँइँब्मुँ।”