34 तिलि छब्मैंए ताँ थेसि नाँसर्बै ताँन् म्हिमैं येशूने त्होबर खइ, धै खीलाइ म्रोंमा “ङिए ह्युलउँइँले ह्यामिंन्,” बिसि म्हिमैंइ खीने यो छ्युँ लइ।
चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
छतब् म्रोंसि सिमोन पत्रुसइ येशू प्रभुए उँइँर पत्खु तसि बिइ, “ओ प्रभु क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्, तलेबिस्याँ ङ पापि म्हि ग।”
चइ येशू म्रोंबै तोदोंन् चिरदै खीए उँइँर पद्खु तसि थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिल ङने तो के मुँ? यो छ्युँ लमुँ, ङलाइ दुःख आपिंन्।”
छतसि चमैं खसि पावल नेरो सिलासने क्षमा ह्रिइ, धै चमैं झेलउँइँले बैरु बोमा “गार आम्हाँदिल्ले सहर पिसि ह्यामिंन् ओ!” बिसि यो छ्युँ लइ।