31 च मोंमैंइ खीने “क्हिजी चु म्हिमैंउँइँले ङि ल्हावाम् बिस्याँ च तिलिमैंए बगाल न्होंर होंल् पिंन्,” बिसि यो छ्युँ लइ।
छले सिरिया ह्युल तिगोंन् येशूजी लबै औदिबै केमैंए बयन थेनेइ। छतमा म्हिमैंइ ननाओलिबै नब्मैं, मोंइ स्याब्मैं, र बेथाइ स्याब्मैं, स्याले बेथाइ स्याब्मैं ताँन् म्हिमैंइ खी ङाँर पखइ, धै खीजी चमैं ताँन् सल् लमिंमल।
“पबित्र सैमैं नगिमैं आपिंन्। छले पिंस्याँ चमैंइ क्हेमैंलाइ च्हिवाब्मुँ। छलेन ह्रोंसने मुँबै मोतिमैं तिलिए उँइँर आभ्योंन्, चमैंइ च मोतिमैं हिलर प्हलेइ प्लेवाम्।
चमैंए क्याइदने तिलिए बगाल रेंरिल।
येशूजी चमैंने “ह्याद्!” बिबै तोदोंन् मोंमैं च म्हिमैंउँइँले त्होंसि तिलिमैंए बगाल न्होंर होंयाँइ। धै तिलिए ताँन् बगाल प्रोउँइँले तेयासि क्युर प्ल्हुँसि सियाइ।
“ङि च तिलिमैंए ङाँर ह्याल् पिंन्, ङि चमैं न्होंर होंम्,” बिसि च मोंमैंइ येशूने यो छ्युँ लइ।
येशूजी चने “ओ मों, चु म्हिउँइँले त्होंइ खो” बिमा च म्हिइ थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिजी ङ तो लल् म्हैल? ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङ दुःख आपिंन्।”
छतसि स्वर्ग नेरो चर मुँब्मैं सैं तोंन्। दिलेया पृथ्बीर नेरो मा ङ्युँइर मुँब्मैंए फिर बिस्याँ थेबै दुःख तब्मुँ, तलेबिस्याँ च स्युर्गु दुष्ट क्हेमैं ङाँर युइमुँ, झाइले चए त्हे च्युगुदे मत्त्रे चैमुँ बिब् सेसि च बेल्ले ह्रिस खइमुँ।”