29 चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
छतमा दुष्टइ येशू ङाँर खसि बिइ, “क्हि क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए च्ह ग बिस्याँ चु युँमामैं ‘क्हें तयाद्,’ बिद्।”
चमैंए क्याइदने तिलिए बगाल रेंरिल।
“ओ नासरतर्बै येशू, क्हिजी ङि तो लल् म्हैल? ङि सैबर खल् वा? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै पबित्र म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
मोंइ स्याबै म्हिमैंइ येशूलाइ म्रोंसि पत्खु तसि “क्हि परमेश्वरए च्ह ग बिसि चिरमल।”
येशूजी चने “ओ मों, चु म्हिउँइँले त्होंइ खो” बिमा च म्हिइ थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिजी ङ तो लल् म्हैल? ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङ दुःख आपिंन्।”
“ओ नासरतर्बै येशू, क्हिइ ङिलाइ तो लल् म्हैल? ङि सैबर खल् वा? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै पबित्र म्हि ग बिसि ङइ सेइमुँ।” बिइ।
ल्हें म्हिउँइँले मोंमैं थेबै कैले “क्हि परमेश्वरए च्ह ग,” बिदै त्होंयाइ। दिलेया खीजी हौदिसि चमैं पोंल् आपिं। तलेबिस्याँ “येशू परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग!” बिसि च मोंमैंइ सेमल।
चइ येशू म्रोंबै तोदोंन् चिरदै खीए उँइँर पद्खु तसि थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिल ङने तो के मुँ? यो छ्युँ लमुँ, ङलाइ दुःख आपिंन्।”
येशूजी चने बिइ, “ङइ तो लल् त्हुम् बिसि क्हिइ ङने बिल् आत्हु। तलेबिस्याँ ङए के लबै त्हे अझै आतइमुँ।”
च पावल नेरो ङिए लिलि खसि, “चु म्हिमैं धाँसे थेबै परमेश्वरए सेवा लब्मैं ग। चुमैंइ क्हेमैं मुक्ति योंबै घ्याँ बिमिंरिमुँ,” बिदै ओरइ।
परमेश्वर घ्रि मत्त्रे मुँ बिबै ताँ क्हिइ क्वेंम्, चम् ङिंबन् ग! मोंमैंज्यै या छलेन् क्वेंम्, धै ङ्हिंसि त्हारम्।
आछ्याँबै के लमा स्वर्गदूतलाज्यै या परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइ समा फैसि नर्गर्बै मिछु खबै क्ल्ह्योर भ्योंवाइ।
धै अर्को ताँ, को-कोइ स्वर्गदूतमैंइ ह्रोंसए पदर टिसि लल् त्हुबै के आलल्ले अर्कोन् के लल् म्हैइ, टिल् त्हुबै क्ल्ह्यो पिवाइ। छतसि चमैंलाइ दण्ड पिंबै त्हिंइ समा खोंयोंइ त्होंल् आखाँल्ले मिछु खैबै क्ल्ह्योर खीजी फैथेंइमुँ।