23 ‘दिलेया च त्हेर ङइ चमैंने ङइ क्हेमैं आसे ओ आछ्याँबै के लब्मैं ङ ङाँइँले ह्रेंगो स्योह्याद्,’ बिसि बिब्मुँ।”
ङए परमेश्वरए ताँमैं ङइ छेनाले ङिंरिगे बिसि, ओ दुष्ट के लब्मैं, ङउँइँले ह्रेंगो तह्याद्।
थेब् प्हैंब्मैं क्हिए ओंसों रालन् आखाँ; आछयाँबै के लब्मैं ताँन् क्हिजी हेल लम्।
ओ आछ्याँबै के लबै म्हिमैं, ङ ङाँइँले ह्याद्, तलेबिस्याँ ङ क्रोब याहवेहजी थेइमुँ।
दिलेया खीजी चमैंने ‘क्ह्रोंसेंन क्हेमैं खाब् जा ङइ ङो आसे,’ बिइ।
“च लिउँइँ खीजी ह्रोंसए त्हेब्रे हारइ टिब्मैंने ‘ओ सराप योंबै म्हिमैं! ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्। दियाबलस नेरो चए दूतमैंए ल्हागिर बनेथेंबै खोंयोंइ आसिबै मिर ह्याद्,’ बिब्मुँ।
धिं क्ल्हे रेसि म्रा तोरवाबै लिउँइँ क्हेमैं बैरु रासि म्रा ह्रादै ‘ओ प्रभु, म्रा थोंमिंन्,’ बिब्मुँ, दिलेया खीजी ‘क्हेमैं खनिउँइँले खल ङइ क्हेमैं ङो आसे,’ बिब्मुँ।
“दिलेया ‘क्हेमैं खनिउँइँले खल ङइ आसे। ओ दुष्ट के लब्मैं, ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद् बिसि च क्ल्हेइ क्हेमैंने,’ बिब्मुँ।
“छ्याँबै प्ह्रोंछैं ङन् ग। ङइ ह्रोंसए क्युमैं ङो सेम्, धै ङए क्युमैंइ ङलाइ ङो सेम्।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”
दिलेया सहरए बैरु बिस्याँ आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं: फाफुइ लब्मैं, ब्यभिचार लब्मैं, म्हि सैब्मैं, कु फ्योब्मैं, स्योलिबै ताँ पोंब्मैं नेरो स्योलिबै के लब्मैं तम्।