34 छतसि प्हँन्हाँबै ल्हागिर न्हुँ आलद्, तलेबिस्याँ प्हँन्हाँबै न्हुँ प्हँन्हाँबै त्हिंइन लम्। तिंयाँबै दुःख तिंयाँबै ल्हागिर योम्।”
ङिलाइ तिंयाँ त्हिंइ ह्रोंसेबै चबै सै पिंनु।
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘सोबै ल्हागिर ङि तो चब, तो थुँब, तो खिब?’ बिसि न्हुँ आलद्। चबै सै भन्दा जीवन थेब आङिं वा? धै क्वें भन्दा ज्यु थेब आङिं वा?
क्हेमैंए न्होंरि खाबइ न्हुँ लसि ह्रोंसए छ्ह च्हौदे या ह्रिंग्यो लल् खाँम्मा?
दिलेया प्रभु येशूजी चने बिइ, “ओ, मार्था क्हिइ ल्हें ताँर न्हुँ लम्।
ङिए त्हिंइ ह्रोंसेबै चबै सै तिंयाँ ङि पिंनुँ।
“झाइले म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ च्हों धिंर्बै चिब्मैं नेरो क्रथेमैं ङाँर क्हाबोमा ‘ङइ तो पोंब् ङ्हे? ङइ तो बिल् त्हुब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
येशूजी ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, सोबै ल्हागिर ‘ङ तो चब् ङ्हे? तो थुँब् ङ्हे? धै ज्युए ल्हागिर तो खिब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
“ङए शान्ति क्हेमैंने पिंथेंब्मुँ। ङ ह्रोंसए शान्ति क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ पिंब् धोंबै शान्ति ङइ क्हेमैंलाइ आपिं। छतसि क्हेमैंए सैं खैता-खैता आतदु धै आङ्हिंन्।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
चमैंइ च क्ल्ह्योर्बै चेलामैंए सैं भोंब् लमिंदै “खोंयोंन् बिलै परमेश्वरए ताँर बिश्वास लसि टिरिद्,” बिसि अर्थि पिंइ, धै “परमेश्वरए ग्याल्सर होंबै ल्हागिर ङ्योइ ल्हें दुःख सैदिल् त्हुम्,” बिबै ताँ या लोमिंइ।
छतसि तोइ ताँरै या न्हुँ आलद्, बरु तो चैदिले या ताँन् सैए ल्हागिर परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि प्राथनार ह्रोंस चैदिबै सैमैं ह्रिद्।
क्हेमैंए ताँन् न्हुँ परमेश्वरए प्हलेर थेंन्, तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैंए वास्ता लम्।