31 छतसि तो चब? तो थुँब? तो खिब? बिसि न्हुँ आलद्।
खीने बालु ङ्हिंब्मैंलाइ खीजी चबै सैमैं जुटेमिंब्मुँ; धै खीजी फैबै बाछा खोंयोंइ मैंरिम्।
छतसि याहवेहए फिर भर थेंनु, धै छ्याँबै केमैं लद्; क्हेमैं ह्युलर टिमा योब ख्युब तब्मुँ।
क्हिए दुःखए ताँमैं याहवेहने बिद्, धै खीजी क्हि ख्वेब्मुँ; खीजी ठिक के लब्मैंलाइ खोंयोंइ नास तल् पिंरिब् आरे।
छबिमा चेलामैंइ बिइ, “च्हौ ल्हें म्हिलाइ चु क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर ङिइ खनिउँइँले चबै सै पखसि चल् पिंब?”
छबिमा येशूजी बिइ, “परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, ‘चबै सैइ मत्त्रे म्हि सोल् आखाँ, परमेश्वरए सुँउँइँले त्होंबै ताँमैंउँइँले म्हि सोल् खाँम्।’”
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘सोबै ल्हागिर ङि तो चब, तो थुँब, तो खिब?’ बिसि न्हुँ आलद्। चबै सै भन्दा जीवन थेब आङिं वा? धै क्वें भन्दा ज्यु थेब आङिं वा?
क्हेमैंए न्होंरि खाबइ न्हुँ लसि ह्रोंसए छ्ह च्हौदे या ह्रिंग्यो लल् खाँम्मा?
दिलेया प्रभु येशूजी चने बिइ, “ओ, मार्था क्हिइ ल्हें ताँर न्हुँ लम्।
“झाइले म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ च्हों धिंर्बै चिब्मैं नेरो क्रथेमैं ङाँर क्हाबोमा ‘ङइ तो पोंब् ङ्हे? ङइ तो बिल् त्हुब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
येशूजी ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, सोबै ल्हागिर ‘ङ तो चब् ङ्हे? तो थुँब् ङ्हे? धै ज्युए ल्हागिर तो खिब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
“छतसि तो चब, तो थुँब बिसि क्हेमैं म्हैइ आप्रद्, धै न्हुँ या आलद्।
छतसि तोइ ताँरै या न्हुँ आलद्, बरु तो चैदिले या ताँन् सैए ल्हागिर परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि प्राथनार ह्रोंस चैदिबै सैमैं ह्रिद्।
क्हेमैंए ताँन् न्हुँ परमेश्वरए प्हलेर थेंन्, तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैंए वास्ता लम्।