25 “छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘सोबै ल्हागिर ङि तो चब, तो थुँब, तो खिब?’ बिसि न्हुँ आलद्। चबै सै भन्दा जीवन थेब आङिं वा? धै क्वें भन्दा ज्यु थेब आङिं वा?
क्हिए दुःखए ताँमैं याहवेहने बिद्, धै खीजी क्हि ख्वेब्मुँ; खीजी ठिक के लब्मैंलाइ खोंयोंइ नास तल् पिंरिब् आरे।
दिलेया चमैंइ क्हेमैंलाइ क्हामा क्हेमैंइ खैले पोंब् ङ्हे तो बिल् त्हुब् ङ्हे बिसि ओंसोंन् न्हुँ आलद्। क्हेमैंइ तो पोंल् त्हुम् बिसि च त्हेर्न परमेश्वरजी क्हेमैंने बिमिंब्मुँ।
पुजुर तेबै प्लु धों तबै म्हि छाब् ग: चइ परमेश्वरए ताँ थेलेया चु ह्युलर्बै न्हुँ नेरो मुइए लोबइ लमा चइ थेबै ताँर च भोंसि तल् आखाँ। छतसि तोइ रोमैं रोल् आखाँ।
छतसि तो चब? तो थुँब? तो खिब? बिसि न्हुँ आलद्।
छतसि प्हँन्हाँबै ल्हागिर न्हुँ आलद्, तलेबिस्याँ प्हँन्हाँबै न्हुँ प्हँन्हाँबै त्हिंइन लम्। तिंयाँबै दुःख तिंयाँबै ल्हागिर योम्।”
म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ क्हासि बोयामा ‘तो बिब् ड्हे,’ बिसि क्हेमैं न्हुँ आलद्। तलेबिस्याँ च त्हेर्न परमेश्वरजी क्हेमैंने ‘पोंन्’ बिबै ताँ पोंन्। क्हेमैंइ पोंब आङिं, परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी पोंब् ग।
दिलेया चमैंइ चु ह्युलर्बै सैमैंर न्हुँ लसि, सैन्होरए (सम्पत्तिए) लोब लसि, ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यासि चमैंए सैंर परमेश्वरए ताँमैं फारल् आपिं।
“झाइले म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ च्हों धिंर्बै चिब्मैं नेरो क्रथेमैं ङाँर क्हाबोमा ‘ङइ तो पोंब् ङ्हे? ङइ तो बिल् त्हुब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
छलेन पुजु मुँबै क्ल्ह्योर तेबै प्लु चुन् ग: खाबइ परमेश्वरए ताँ थेमुँ। दिलेया लिउँइँ चु छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ लमुँ धै सम्पति खैले योंब् ङ्हे बिसि ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यासि चमैंए बिश्वास म्हयाम्। छतमा चमैं भोंसि आत।
परमेश्वरजी ह्रोंसए घ्रिदे मुँबै च्हलाइ जोगेसि आथें, बरु ङ्यो ताँनए ल्हागिर ख्रो तबर पिंवाइ। ङ्योए ल्हागिर ह्रोंसए च्हलाइ पिंल् खाँबै परमेश्वरजी झन् अरू तोन्दोंरि सैमैं ङ्योलाइ आपिं रो वा?
क्हेमैं चु ह्युलर टिमा तोइ न्हुँ लल् आत्हुरिगे बिब ङए सैं मुँ। ब्ह्या आलबै म्हिइ प्रभुलाइ खैले सैं तोंन् लब् ङ्हे ङ्हाँसि प्रभुए केर मत्त्रे न्हुँ लम्।
छतसि तोइ ताँरै या न्हुँ आलद्, बरु तो चैदिले या ताँन् सैए ल्हागिर परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि प्राथनार ह्रोंस चैदिबै सैमैं ह्रिद्।
सेनार भर्ति तबै म्हिइ अरू केमैं आल, तलेबिस्याँ चइ खोंयोंन् बिलै खीए कप्तानए सैं तोंन् लबै केमैं मत्त्रे लम्।
क्हेमैंए ताँन् न्हुँ परमेश्वरए प्हलेर थेंन्, तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैंए वास्ता लम्।