20 छतसि क्हेमैंइ ह्रोंसए ल्हागिर स्वर्गर सै न्होर खागु लद्। स्वर्गरि प्हुँलुँज्यै आच, खै या आख धै ह्योज्यै या ह्योल् आखाँ।
येशूजी चने बिइ, “क्हि क्ह्रोंसेंनन्बै ठिक तदा ङ्हाँस्याँ ह्यासि क्हिने मुँबै तोन्दोंरि सै न्होर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं चुमिंन्। छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर योंब्मुँ। झाइले खसि ङए लिलि ल्हैदिद्।”
“क्हेमैंइ ह्रोंसए ल्हागिर चु पृथ्बीर सै न्होर ल्हें खागु आलद्, तलेबिस्याँ चुर्बै सै न्होरम् प्हुँलुँइ चवाम्, खै खम्, धै ह्योमैंइ धिं फोर्दिसि ह्योवाम्।
येशूजी म्हाँयाले च ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “क्हिइ अझै के घ्रि लब चैमुँ: छतसि ह्यासि क्हिए क्ल्ह्यो न्हें ताँन् चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंन्, छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर ल्हें योंब्मुँ। धै खसि ङए लिलि प्रद्,” बिइ।
“छतसि क्हेमैंए सै न्होर चुँसि योंबै मुइ आयोंब्मैं पिंन्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर खोंयोंइ स्योब आतबै नेंदोमैं रोसि नाँस आतबै सै न्होर स्वर्गर साँन्। स्वर्गर थेंबै सै न्होर खोंयोंइ आम्ह, तलेबिस्याँ खाबज्यै ह्योल् आँखाँ, झाइले प्हुँलुँज्यै आच।
चए ताँ थेसि येशूजी चने बिइ, “अझै क्हिइ लल् त्हुबै के घ्रि चैमुँ। क्हिने मुँबै सैमैं ताँन् चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं चुमिंन्, धै ङए लिलि प्रद्, छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर योंब्मुँ।”
चु ह्युलर्बै प्लबै म्हिमैंने थेब् आप्हैंन् बिद्, चमैं प्लब् आप्हैंरिगे, आटिक्दिबै सै न्होरर आशा आथेंरिगे, बरु चमैंए आशा ङ्योलाइ चैदिबै सैमैं तोन्दोंरि योल्ले ख्युल्ले पिंबै परमेश्वरए फिर थेंरिगे।
छले ह्रोंसए ल्हागिर चमैंइ लिउँइँबै जग भोंब् लरिगे, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंल् खाँरिगे।
झेलर मुँब्मैंलाइ क्हेमैंइ ल्होमिंइ, ह्रोंसए सै न्होर अरूमैंइ लुडिवालेया क्हेमैं सैं तोंसिन् सैदिइ, तलेबिस्याँ क्हेमैंल च सै न्होर भन्दा थेब खोंयोंन् बिलै तरिबै स्वाबै सै न्होर मुँ बिसि क्हेमैंइ सेल।
मोशाइ मिश्र ह्युलर्बै ताँन् सै न्होर योंब् भन्दा ख्रीष्टए ल्हागिर आगुइ स्यारलै सैदिइ टिब थेबै ताँ मैंइ, तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले लिउँइँ योंबै इनाम चइ ङ्ह्योरिल।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
स्वर्गर क्हेमैंए ल्हागिर साँथेंबै आशिक खोंयोंइ नास आतब, खोंयोंइ आङ्योंलोंब बेल्ले छ्याँब मुँ।
छलस्याँ ताँन् भन्दा मूलि प्ह्रोंछैं युबै त्हेर क्हेमैंइ खोंयोंइ आङ्योंलोंब नास आतबै छ्याँबै मुकुट योंब्मुँ।
क्हिए दुःखमैं नेरो क्हि ङ्हाँदु मुँ बिब ङइ सेइमुँ। दिलेया क्हिम् क्ह्रोंसेंन प्लब मुँ। कोइ म्हिमैंइ ‘ङ यहूदी ग,’ बिमुँ, दिलेया चमैं यहूदीमैं आङिं, चमैं दुष्टए न्होंर टिब्मैं ग। चमैंइ क्हिए फिर पोंबै आछ्याँबै ताँमैं ङइ सेइमुँ।