14 “तलेबिस्याँ क्हेमैंए फिर आछ्याँब् लब्मैंलाइ क्हेमैंइ क्षमा लइ बिस्याँ स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाज्यै या क्हेमैं क्षमा लमिंब्मुँ।
दुःख योंबै म्हिइ ग्वार ह्रिमा थबै न्ह आलल्ले टिबै म्हिइ ग्वार ह्रिमा चलाइ खाबज्यै ल्होरिब् आरे।
अरूए फिर ल्हयो खब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंए फिर ल्हयो खब्मुँ।
ङिए फिर आछ्याँब् लब्मैंलाइ ङिइ क्षमा पिंल् खाँब् धोंले ङिइ लबै आछ्याँबै केमैंउँइँले ङि क्षमा पिंनु।
तलेबिस्याँ खैले क्हेमैंइ आगुए फिर छ्याब् ल्हैदिमुँ। छलेन परमेश्वरजी क्हेमैंए फिर छ्याब् ल्हैदिब्मुँ। क्हेमैंइ खैले क्होंएँमुँ, छलेन क्हेमैंलाज्यै या क्होंएँब्मुँ।
झाइले स्वर्गर टिबै परमेश्वर आबाजी क्हेमैंइ लबै पाप क्षमा लमिंरिगे बिसि क्हेमैंइ प्राथना लमा खाब्ने या तोइ आक्ह्रिबै ताँमैं मुँस्याँ च म्हिलाइ क्षमा पिंन्।
“आगुए फिर छ्याब् आल्हैदिद्, आगुने चम् आछ्याँबै के लबै म्हि ग आबिद्। छलस्याँ परमेश्वरज्यै या क्हेमैंए फिर छ्याब् ल्हैदिरिब् आरे। अरूलाइ क्षमा पिंन्, धै परमेश्वरज्यै या क्हेमैंलाइ क्षमा पिंब्मुँ।
धै परमेश्वरजी ख्रीष्टर क्हेमैंलाइ क्षमा लब् धोंले क्हेमैंज्यै या घ्रिइ घ्रिलाइ क्षमा लसि घ्रिइ घ्रिए फिर सैं प्ल्हसि ल्हयो खद्।
घ्रिइ तोइ लवास्याँ घ्रिज्यै या सैदिब्रें लद्, खाब् मुँले म्हिलाइ छ्याब् ल्हैदिबै ताँ तोइ मुँस्याँ घ्रिइ घ्रिलाइ क्षमा लब्रें लद्। क्हेमैंलाइ प्रभुजी क्षमा लमिंब् धोंलेन क्हेमैंज्यै या अरूलाइ क्षमा लमिंल् त्हुम्।
अरूए फिर ल्हयो आखबै म्हिए फिर परमेश्वरज्यै या ल्हयो खरिब् आरे। दिलेया अरूए फिर ल्हयो खइ बिस्याँ, परमेश्वरजी निसाफ लमा क्हेमैं फिरै या ल्हयो खमिंब्मुँ।
परमेश्वरए प्हसेमैं नेरो दुष्टए प्हसेमैं खैले ङो सेम् बिस्याँ, ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलब्मैं नेरो छ्याँबै केमैं आलबै म्हिमैं परमेश्वरए प्हसेमैं आङिं।