9 आक्ह्रिबै म्हिमैं क्ह्रिमिंब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंने खीए सन्तान बिब्मुँ।
शान्तिलाइ आखोब्मैंए म्हाँजोर ङ टिब ल्हें तइ।
क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै ह्रिंबै छ्ह सोसि सैं तोंन्ले छ्ह थोल् योंस्याँ तमल ङ्हाँस्याँ,
छ लस्याँ मत्त्रे क्हेमैं स्वर्गर टिबै आबाए सन्तान तब्मुँ। तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दुष्ट म्हिमैं नेरो छ्याँब् लब्मैं ङ्हिंना-ङ्हिंनए फिर त्हिंयाँ प्रेमिंमुँ, धै धर्मि नेरो पापिमैं ङ्हिंना ङ्हिंनए ल्हागिर नाँ युमिंइमुँ।
छतसि क्हेमैंए स्वर्गर टिबै आबा पक्का के लब् धोंले क्हेमैं या छलेन् पक्का के लल् त्हुमुँ।”
तलेबिस्याँ चमैं स्वर्गदूत धोंबन् तम्। चमैं सिसि धबै सोगों तबइले चमैं परमेश्वरए सन्तान ग। छतसि चमैं खोंयोंइ सिरिब् आरे।
छले आङिं, ह्रोंसए शत्तुरमैंलाज्यै या म्हाँया लद्, चमैंए फिर ल्हयो खद्, एल् आखाँबै म्हिमैंलाज्यै या छे पिंन्। छलस्याँ परमेश्वरङाँइँले क्हेमैंइ थेबै इनाम योंब्मुँ। धै क्हेमैं ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह-च्हमि ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बैगुनिमैं नेरो दुष्टमैं फिर ल्हयो खम्।
“प्हँन्हाँग्धों चमैं खें-खेंमैंए न्होंर्न प्होंरिबै त्हेर मोशा खसि चमैंलाइ क्ह्रिमिंबै सैं लसि बिइ, ‘ओ आघें-अलिमैं, क्हेमैंम् त्येमैं फोमैं तसेया क्हेमैं तले आक्ह्रिल?’
खाँन् समा ताँनने क्ह्रिसि टिद्।
परमेश्वरए प्ल्हजी डोरेबै घ्याँर प्रब्मैं परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं ग।
परमेश्वरए प्ल्ह ङ्योए सैं न्होंर टिम्, छतसि खीजीन् ङ्योलाइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं ग बिसि ग्वाइ पिंम्।
परमेश्वरजी बनेबै तोन्दोंरि सैइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं खाब्मैं ङ्हे बिसि ङो सेबै त्हिंइ खैंमा ङ्हे बिसि ह्रेरिइमुँ।
दिलेया अलि घ्रिइ अर्को अलिए बिरोध लसि निसाफ म्हैबर बिश्वास आल्ब्मैंए उँइँर अड्डार ह्याम्।
ओ अलि-अङाँमैं, छेन्ले टिद् ओ, जय मसीह। ताँन् केमैं छेनाले लबै भों लदु, घ्रिइ-घ्रिए सैं क्होमिंबै के लदु, क्ह्रिसि टिदु, घ्रिइ-घ्रिलाइ सैदिदु। झाइले खीए म्हाँयाउँइँले ङ्योए सैं क्होल् लमिंबै परमेश्वर क्हेमैंने तब्मुँ।
छतसि ङि येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रब्मैं ग। ख्रीष्टए मिंर ङिइ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ। क्हेमैं खीने ख्रे लब् पिवासि खीने क्ह्रिद् बिसि परमेश्वर ङिउँइँलेन् तसि क्हेमैंने पोंइमुँ।
दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
प्रभुए ल्हागिर के लबइलेन् ङ झेलर टिल् त्हुइमुँ, दिलेया ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं ग। छतसि क्हेमैं छ्याँबै बानि ब्योरउँइँले छ्ह थोद्।
इयोदिया नेरो सुन्तुखे प्रभुलाइ ङो सेब्मैं तबइले क्हेमैं सैं घ्रिन् तद् बिसि ङ सैं न्होंउँइँले यो छ्युँ लमुँ।
घ्रिइ तोइ लवास्याँ घ्रिज्यै या सैदिब्रें लद्, खाब् मुँले म्हिलाइ छ्याब् ल्हैदिबै ताँ तोइ मुँस्याँ घ्रिइ घ्रिलाइ क्षमा लब्रें लद्। क्हेमैंलाइ प्रभुजी क्षमा लमिंब् धोंलेन क्हेमैंज्यै या अरूलाइ क्षमा लमिंल् त्हुम्।
ताँन् म्हिमैंने क्ह्रिब भों लद्, धै पबित्रले छ्ह थोबै सैं लद्। छले छ्ह आथोस्याँ खाबज्यै या प्रभु म्रोंल् आखाँ।