5 थेब् आप्हैंब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरउँइँले ह्युलर्बै हग योंब्मुँ।
याहवेहजी ङ्हाँदुमैं नेरो सैं च्योंब तब्मैंलाइ भों पिंमुँ, दिलेया दुष्टमैंलाइ बिस्याँ खीजी सर प्योवाम्।
तलेबिस्याँ ह्रोंसए म्हिमैं म्रोंसि याहवेह सैं तोंम्; कुरब्मैंलाइ खीजी ट्होगों लमिंम्।
ङ्हाँदुमैं चसि म्रेंब्मुँ, याहवेह म्हैब्मैंइ खीलाइन थेब् लब्मुँ। धै चमैं खोंयोंन् बिलै सोरिल् योंब्मुँ!
चइ सुखर त्हिंइमैं थोब्मुँ, धै चए सन्तानमैं ह्युलए फिर क्ल्हे तब्मुँ।
खीजी थेब् आप्हैंब्मैंलाइ ठिक घ्याँर डोरेमिंब्मुँ, धै चमैंलाइ खीए घ्याँर प्रबर लोमिंब्मुँ।
दिलेया थेब् आप्हैंब्मैंइ ह्युलर क्ल्हे लब्मुँ, धै चमैं छिं ङ्हाँसि सैं तोंल् योंब्मुँ।
याहवेहउँइँले आशिक योंब्मैंइ ह्युलए फिर क्ल्हे लब्मुँ, दिलेया खीउँइँले सराब योंब्मैं बिस्याँ नास तयाब्मुँ।
ठिक के लबै म्हिमैंइ ह्युलर क्ल्हे तल् योंब्मुँ धै चर खोंयोंन् बिलै टिब्मुँ।
याहवेहए घ्यार्न प्ररिद्, खीलाइन पैंरिद्। धै खीजी क्हेमैंलाइ चु ह्युलर्बै क्ल्हे तल् पिंब्मुँ; धै दुष्टमैं नास तब क्हिए मिइन म्रोंब्मुँ।
तलेबिस्याँ आछ्याँबै के लब्मैं नास तयाब्मुँ, याहवेहए फिर भर थेंब्मैं बिस्याँ ह्युलए फिर क्ल्हे तल् योंब्मुँ।
छलब् म्रोंसि आगुइ क्र ओलै आपिंब्मैं सैं तोंब्मुँ। ओ परमेश्वर म्हैब्मैं, क्हेमैंए सैं भोंब तरिगे।
ङए खर्गु नोद्, धै ङने बालु लोद्, तलेबिस्याँ ङ ताँनए फिर ल्हयो खम्, धै ङ थेब् आप्हैं। छतसि क्हेमैंए सैंर छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।
“सियोनए च्हमिने छ बिमिंन्, तारे क्हिए म्रुँ क्हि ङाँर खइन मुँ, थेब् आप्हैंन्ले गधाए फिर क्रेसि खइन मुँ, खी गधा झजए फिर क्रेसि खइमुँ,” बिसि बिल।
अब्राहाम नेरो चए सन्तान ह्युलर्बै हकवालामैं तम् बिसि परमेश्वरजी फैबै बाछा अब्राहामइ ठिमर बिब् धोंले लसि बाछा फैब् आङिं, परमेश्वरए फिर बिश्वास लसि ठिक ठर्दिबइले परमेश्वरजी च नेरो चए सन्तानने चु बाछा फैइ।
कुरल् खाँब, आछ्याँबै केमैं आल बिसि सैं फैल् खाँब। चु ताँन् पबित्र प्ल्हए रोमैं ग। छाबै रोमैं मुँबै म्हिमैंए ल्हागिर ठिम आचैदि।
थेब् आप्हैंन्, च्योंब् तसि ह्रिस आखल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ सैदिसि म्हाँया लद्।
क्हेमैं परमेश्वरजी खोबै त्हाँबै पबित्र म्हिमैं ग। छतसि खीए म्हिमैं तबइले क्हेमैंइ आगुए फिर ल्हयो खसि छ्याँबै के लब, थेब् आप्हैंब, ह्रिस आखब, धै सैदिल् खाँब तद्।
छतसि बाबु, क्हि परमेश्वरए म्हि ग। क्हिइ चु छाबै लोबए केमैं आलद्। बरु परमेश्वरए उँइँर छेनाले सेवा लबर, बिश्वासर, म्हाँयार, खैतबै दुःखन् तलेया भोंब् तसि सैदिसि थेब् आप्हैंनले ढुक्कले टिद्।
ह्रोंसने आक्ह्रिब्मैंलाज्यै या छेनाले लोदा सैंदा लल् खाँब तल् त्हुम्। छ लस्याँ परमेश्वरजी चमैंए सैं एसि क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्होबै सैं पिंलै।
चमैंइ खाबै बारेरै या आछ्याँबै ताँ आपोंरिगे, प्होंगि आलरिगे, च्योंने तसि ताँन् म्हिने क्ह्रिसि छ्याँबै ब्यबार लरिगे।
छतसि ताँन् आछ्याँबै ताँ नेरो दुष्ट केमैं लब पिवाद्, बरु परमेश्वर म्हाँदिसि खीए छ्वेर बिबै ताँ क्हेमैंए सैंर थेंसि च्योंने तद्। छलस्याँ क्हेमैं जोगेब्मुँ।
क्हेमैं न्होंर ह्रब्-सेब नेरो ताँ क्होबै म्हि खाब मुँ? च म्हिइ थेब् आप्हैंन्ले छ्याँबै बानिउँइँले छ्याँबै केमैं लसि उँइँरिगे।
बरु ह्रोंसए सैं न्होंरि ख्रीष्टलाइ “प्रभु” मैंसि खीए सेवा छेनाले लद्। खाबज्यै या “क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि तो योंम्?” बिसि ङ्योएस्याँ छ्याँबै सुँले ह्रिस आखल्ले ज्वाफ पिंबर खोंयोंइ बिले तयार तद्।
बरु क्हेमैंए सैंर आगुए फिर खोंयोंन् बिलै छ्याँब मैंन्। ह्रोंसए प्युँलाइ कच कच आलद्, खीने सैं क्ह्रिसि टिद्, छलब परमेश्वरए उँइँर बेल्ले छ्याँब तम्, छाबै घाँना खोंयोंइ आम्ह।