35 पृथ्बीए मिं किंसि कसम आचद्, तलेबिस्याँ च परमेश्वरए प्हले न्हेबै क्ल्ह्यो ग। झाइले यरूशलेमए मि किंसि कसम आचद्, तलेबिस्याँ च धाँसे थेबै म्रुँए सहर ग।
च सहर नुबै क्ल्ह्योर बेल्ले छ्याँब मुँ, ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंइ च म्रोंसि सैं तोंम्। सापोन कों भन्दा सियोन कों ताँन् भन्दा थेब म्रुँए सहर ग।
याकूबए सन्तानमैं टिबै ताँन् क्ल्ह्योमैं भन्दा खीजी यरूशलेम सहर ल्हें म्हाँया लम्।
ङ्योए याहवेह परमेश्वरए मिं क्वेद्; धै खीए प्हले फ्योद्! तलेबिस्याँ खी पबित्र मुँ!
क्हिइ ह्रोंसए क्र छुइसि कसम आचद्, तलेबिस्याँ क्हिइ क्रप्हो घ्रि या तार्ग्याउँइँले म्लोंग्या, म्लोंग्याउँइँले तार्ग्या लल् आखाँ।
‘ङ टिबै राजगद्दि स्वर्ग ग, धै ङए प्हले म्हैबै क्ल्ह्यो पृथ्बी ग। छतसि क्हेमैंइ ङए ल्हागिर खैबै धिं बनेम्? ङए भों न्हबै क्ल्ह्यो खनिर जा?
च्हमा ङ परमेश्वरए प्ल्हजी प्लिंल, स्वर्गदूतइ ङलाइ बेल्ले नुबै कोंर बोइ। झाइले परमेश्वर टिबै स्वर्गउँइँले क्युरु तयुरिबै पबित्र सहर यरूशलेम चइ ङने उँइँइ।
दिलेया छारा यरूशलेम, “परमेश्वरए पबित्र सहर” प्ह्रेंरोए ल्हागिर प्ह्रेंस्यो पैरेब् धोंले पैरिसि स्वर्गउँइँले युरिब ङइ म्रोंइ।