20 “तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, शास्त्रिमैंइ नेरो फरिसीमैंइ लबै केमैं भन्दा क्हेमैंइ लबै केमैं छ्याँब आतइ बिस्याँ क्हेमैं खैलसेया स्वर्गर्बै ग्याल्सरि होंल् योंरिब आरे।
क्हेंर झोंबै प्लेढाने आङिं, फरिसी नेरो सदुकीमैंइ लोमिंबै ताँउँइँले जोगेसि टिद् बिब् मुँन बिसि बल्ल चेलामैंइ येशूजी बिबै ताँ क्होइ।
झाइले खाबइ ङए मिंर छाबै कोलो घ्रि मान लमुँ, चइ ङलाज्यै या मान लम्।
तोगोंन् सिं धुँर त फेल् खाँइँमुँ। छतसि छ्याँबै रो आरोबै ताँन् सिंधुँ परमेश्वरजी थोवाब्मुँ, धै मिर ख्रोंवाब्मुँ।
“सुँइ मत्त्रे ङने ‘प्रभु, प्रभु,’ बिसि ङए मिं किंब्मैं स्वर्गर्बै ग्याल्सर होंल् योंरिब् आरे। स्वर्गर मुँबै ङए परमेश्वर आबाजी बिब् धोंले के लब्मैं मत्त्रे होंल् योंब्मुँ।
क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्योंबै कोलोमैंइ [खेंमैंए आबा-आमाए फिर छेनले भर लब्] धोंले, परमेश्वरए फिर भर थेंसि म्हाँदिब्मैंइ मत्त्रे परमेश्वरउँइँले आशिक योंब्मुँ, धै परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।”
प्लोबै म्हि परमेश्वरए ग्याल्सर होंब् भन्दा बरु ताए मिउँइँले सलु होंब सजिलो मुँ।”
“धिक्कार मुँ क्हेमैं सैं क्रोल् त्हुम्! क्हेमैं छ्यों म्ह्यों आयोंबै छगों धों तब् ग, ‘न्होंर सिनु मुँ’ बिब आसेसि म्हिमैं चए फिफि प्रम्।”
च त्हेर्न हजार हजार म्हिमैं चर खागु तइ। छले ल्हें म्हिमैं तमा म्हिइ म्हिन् प्लेबर होंइ। धै येशूजी ओंसों ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “फरिसीमैंए क्हेंर झोंबै प्लेढाउँइँले जोगेइ टिद्। चमैंल स्योलिबै ताँमैं लोमिंबै बानि मुँ। छतसि छेनाले ताँ क्होसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।
क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, ह्रोंसए आबा-आमाइ बिब चु च्योंबै कोलोमैंइ ङिंम्। छतसि क्हेमैं या परमेश्वरजी बिब् ङिंन्। आङिंइ बिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंल् योंरिब् आरे।”
म्हिमैंलाइ दोषि ठर्दिबै ठिमै या छले चारल बिस्याँ, झन् म्हिमैंलाइ ठिक ठर्दिमिंबै के बेल्ले चारब्मुँ।
तलेबिस्याँ खाबइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइमुँ च म्हि छारा तम्। ओंसोंबै आछ्याँबै सैमैं ताँन् म्हह्याइ, तोन्दोंरि सै छारा तयाल् खाँइमुँ।
छतसि तारे ङ खीने बालुन् तदा ङ्हाँइमुँ। ह्रोंसइ लबै धर्मउँइँले, नेरो मोशाइ प्ह्रिबै ठिममैं म्हाँदिबइले ङ धर्मि तब आङि, बरु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले ङ परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिइमुँ। छले ङ परमेश्वरउँइँले ठिक ठर्दिब् ग।
ताँन् म्हिमैंने क्ह्रिब भों लद्, धै पबित्रले छ्ह थोबै सैं लद्। छले छ्ह आथोस्याँ खाबज्यै या प्रभु म्रोंल् आखाँ।
दिलेया खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिबै क्यु च्हजने मुँबै कितबर मिं मुँब्मैं मत्त्रे च सहरर होंल् योंब्मुँ। चर आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं, छेरन् ङ्हाँबै के लब्मैं नेरो स्योर ताँ पोंब्मैं खाबइ या होंल् योंरिब् आरे।