17 “ङ मोशाइ प्ह्रिबै ठिमर्बै ताँमैं नेरो अगमबक्तामैंए ताँमैं थोबर युब बिसि क्हेमैंइ आमैंन्। च ताँमैं पूरा लबर ङ युब् ग।
दिलेया येशूजी यूहन्नाने बिइ, “तोगो छान् तरिगे। छले ङ्योइ परमेश्वरजी बिब् धोंले लब् छ्याँब मुँ।” छबिमा यूहन्नाइ येशूलाइ बप्तिस्मा पिंइ।
“म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ छ्याँब् लरिगे ङ्हाँब् धोंले क्हेमैंज्यै या चमैंलाइ छान् लद्। स्योंम्बै मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ बिल् म्हैबै ताँ चुन् ग।”
दिलेया मु नेरो पृथ्बी म्हयाल् खाँमुँ, परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ घ्रि या आम्ह।
परमेश्वरजी पिंबै ठिमर मोशाइ छाबै म्हिमैं युँमाइ प्रिंसि सैवाद् बिइमुँ। चु ताँर क्हिजी तो बिमुँ?”
झाइले चमैंइ बिइ, “परमेश्वर म्हाँदिबै ल्हागिर चु म्हिइ ङ्योए ठिमने आक्ह्रिल्ले म्हिमैंलाइ लोमिंरिइमुँ।”
“ओ इस्राएलर्बै म्हिमैं, ङि ल्होमिंन्! तलेबिस्याँ चु खन्तोंदोंबै म्हिमैंने ङ्योए ह्रें, ङ्योए ठिम नेरो चु मन्दिरए बिरोधर लोमिंदै प्रबै म्हि चुन् ग। च्हौ मत्त्रे आङिं, चुइ ग्रिकमैं या चु मन्दिर न्होंर पखसि ङ्योए पबित्र क्ल्ह्यो अशुद्ध लवाइमुँ,” बिदै चमैं ओरबर होंइ।
झाइले चमैंइ स्तिफनसए बारेर स्योर ताँमैं पोंबै म्हिमैं ओंसों पखइ। धै च म्हिमैंइ बिइ, “चु म्हिइ चु पबित्र मन्दिर नेरो मोशाइ पिंबै ठिमए बिरोधर पोंब खोंयोंन् बिलै आपि।
तलेबिस्याँ खीए फिर बिश्वास लब्मैं ताँन् परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिरिगे बिसि ङ्योए ल्हागिर ख्रीष्टजीन् ठिमइ बिब् धोंबै के लमिंइ।
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसिन् मत्त्रे परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिम् बिस्याँ खीए ठिम केर आफेब तइ वा? कत्ति आत! बरु ङ्योइ खीए ठिम छेनाले म्हाँदिम्।
ङ्योए ओंसोंबै बानिइ बिब् ङिंसि आङिं, बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी बिब् ङिंबइले ङ्योइ ठिमइ बिबै ठिक ताँमैं ङिंल् खाँरिगे बिसि परमेश्वरजी छ लइ।