15 म्हिमैंइ पानस म्रोसि पथि न्होंर आथें। बरु धिं न्होंर मुँब्मैंइ मि म्रोंरिगे बिसि पानस नुबै क्ल्ह्योर थेंम्।
पानसए ओंसों मि म्रोंरिगे बिसि ङिउलो पलर छ्युगु झोंसि म्रोंसि पानसए ओंसों थेंन्।
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ बत्ति म्रोसि पथि न्होंर नेरो खाट न्होंर थेंम्मा? बरु नुबै क्ल्ह्योर थेंम्, आङिं वा?
येशूजी धबै बिइ, “खाबज्यै या बत्ति म्रोसि च्ह्योगों न्होंर आलो, मतलब भाँडोइ आउथें, बरु धिं न्होंर खबै म्हिमैंइ मि म्रोंरिगे बिसि नुबै क्ल्ह्योर थेंम्।
क्हिए ज्युर मिछु आतल्ले ज्यु तिगोंन् चारब सै मुँस्याँ बत्ति चारब धोंले क्हिए ज्युउँइँले परमेश्वरए मिं चारब्मुँ।”
येशूजी धबै बिइ, “खाबज्यै बत्ति म्रोसि भाँडोइ आउथें, खाट न्होंरै या आथें। बरु धिं न्होंर खब्मैंइ मि म्रोंरिगे बिसि बत्ति नुबै क्ल्ह्योर थेंम्।
छले क्हेमैं तोइ छ्याब् आरेब तसि परमेश्वर ङो आसेब्मैंए म्हाँजोर तोइ खोट आरेबै परमेश्वरए सन्तान तद्। छतस्याँ परमेश्वर ङो आसेब्मैंए उँइँर क्हेमैं मुसारा धोंले चारब्मुँ।
च पबित्र क्ल्ह्योए ओंसोंबै कोठार अर्को च्योंबै कोठा या मुँल। ओंसोंबै कोठार बत्ति म्रोंबै पानस घ्रि नेरो टेबल घ्रि मुँल। च टेबलए फिर परमेश्वरए मिंर पिंबै क्हें थेंमल। च ओंसोंबै कोठाने “पबित्र क्ल्ह्यो” बिमल।
क्हिइ लबै आछ्याँबै केमैं मैंन्। च आछ्याँबै केमैंउँइँले सैं एसि ओंसों लब् धोंले तोगोइन ङलाइ म्हाँया लद्। छ आलस्याँ ङइ क्हेमैंए पानस चए क्ल्होउँइँले स्योवाब्मुँ।