9 खीने बिइ, “क्हिजी पद्खु तसि ङलाइ फ्योइ बिस्याँ ङइ चु ताँन् सैमैं क्हिलाइ पिंस्यो।”
ताँन् म्रुँमैं चए उँइँर पदखु तब्मुँ, धै ताँन् ह्रेंमैंइ चए सेवा लब्मुँ!
ङउँइँले बुद्धि योंसि म्रुँमैइ ग्याल्स लमुँ, धै क्रथे मिथेमैंइ ठिक ठिम बनेम्;
बिइ, “ङइ येशूलाइ क्हासि क्हेमैंए योर पिंइ बिस्याँ ङलाइ तो पिंमुँ?” छबिमा चमैंइ चाँदिए मुइ सोंच्यु पिंइ।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “दुष्ट, क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्! तलेबिस्याँ ‘क्हिइ याहवेह ह्रोंसए परमेश्वरलाइ फ्योदु, धै खीए सेवा मत्त्रे लद्,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।”
तलेबिस्याँ तारे परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ, धै चु ह्युलर्बै म्रुँलाइ बैरु भ्योंवाब्मुँ।
आबाजी तोन्दोंरि सै खीए योर पिंइँमुँ। धै खी परमेश्वरउँइँले युब् ग, झाइले परमेश्वर ङाँर्न ह्यासिन् मुँ बिबै ताँ येशूजी था सेल।
तारे चु ह्युलर्बै म्रुँ खसिन् मुँ। छतसि ङ क्हेमैंने ल्हें पोंरिब् आरे। चइ ङए फिर तोइ लल् आखाँ।
परमेश्वरए निसाफ खैबै तम् बिसि खीजी म्हिमैंने उँइँमिंब्मुँ। तलेबिस्याँ चु ह्युलर्बै म्रुँ दोषि ठर्दिल् खाँइमुँ।
परमेश्वर खैब मुँ, ख्रीष्टै या छाबन् मुँ। खी ङाँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्होरिगे बिसि चु ह्युलर्बै देवताइ बिश्वास आलब्मैंए सैंर्बै मिइ च ताँ म्रोंल् आखाँब लवाइमुँ।
छतसि भर्खर बिश्वास लबै म्हि चिबए ल्हागिर आत्हाँरिगे, तलेबिस्याँ छाबै म्हि चिब तल् पिंइबिस्याँ, च थेब् प्हैंसि दुष्टइ योंबै दण्ड चज्यै या योंब्मुँ।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।
खीए क्वें नेरो प्हाँर “प्रभुमैंए फिर्बै प्रभु, झाइले म्रुँमैंए फिर्बै म्रुँ,” बिबै मिं प्ह्रिल।