16 बप्तिस्मा किंल् खाँबै तोदोंन् येशू क्युउँइँले बैरु त्होंखमा स्वर्ग थोंसि परमेश्वरए प्ल्ह तोंगु धोंले ह्रोंसए फिर युरिब खीजी म्रोंइ।
क्युउँइँले त्होंबै तोदोंन् येशूजी स्वर्ग थोंब् नेरो पबित्र प्ल्ह तोंगु धोंले ह्रोंसए फिर युरिब म्रोंइ।
धबै येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङइ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ स्वर्ग थोंब नेरो परमेश्वरए स्वर्गदूतमैं ङ म्हिए च्हए फिर क्रेदै, तदै लरिब म्रोंब्मुँ।” (खी स्वर्ग नेरो पृथ्बीए म्हाँजोर्बै घ्याँ ग।)
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिइ परमेश्वरए ताँ पोंम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्हइ प्लिमिंम्।
यूहन्नाइ येशूलाइ बप्तिस्मा पिंबै त्हिंइउँइँले येशू स्वर्गर बोवाबै त्हे समा ङ्योने बा-बालु प्रब्-टिबै म्हि तल् त्हुम्। च म्हिइ येशू सिबउँइँले धबै सोगों तइ बिसि ग्वाइ पिंल् खाँब तल् त्हुम्।”
चइ बिइ, “ङ्ह्योद्! स्वर्ग थोंब नेरो म्हिए च्ह परमेश्वरए क्योंलोंउँइँ रारिबै या ङइ म्रोंइँमुँ।”
येशू ख्रीष्टजी क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंइ, धै क्रूसर सिमिंसि ह्रोंसए को पिंइ। छतसि खी म्हि तसि ह्युलर युइ बिबै ग्वाइ पिंब्मैं क्यु नेरो को ग। क्युउँइँले मत्त्रे आङिं, क्यु नेरो कोउँइँले युइ। खीए ग्वाइ पबित्र प्ल्हज्यै या ग्वाइ पिंइमुँ, तलेबिस्याँ पबित्र प्ल्हजी स्योर आते।