12 सोंग्या टाबै नउलि खीए योर्न मुँ। खीजी ताँन् खालर्बै सोंग्या छेन्ले टाब्मुँ, धै खीए गहुँ धन्सारर खागु लब्मुँ, धै ताँन् पुइ खागु लसि खोंयोंइ आसिबै मिर ख्रोंवाब्मुँ।”
दुष्ट के लब्मैं बिस्याँ छाब आत! चमैं खैंइ नोइ बोयाबै पुइ धोंन् तम्।
चमैं खैंइ नोइ बोवाबै पुइ धोंन् तरिगे, धै याहवेहए दूतमैंइ चमैं ल्हावारिगे!
तोगो रा-रोमैं खुबै त्हे आतन् समा ङ्हिथुन् बालुन् बडिल् पिंन्। रा-रोमैं खुबै त्हेर ङए म्रोंमैंने “ओंसों सम्रिंमैं स्युइसि मिर ख्रोंवाबै ल्हागिर प्हैं फैद्। धै गहुँ ङए भकारिर खागु लसि थेंन् बिसि,” ङइ बिब्मुँ।’”
च त्हिंइर म्हिए च्हजी ह्रोंसए स्वर्गदूतमैं ह्युलर कुल्मिंब्मुँ, धै पाप लबर ल्हैदिब्मैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैं ताँनलाइ चमैंइ ङए ग्याल्सउँइँले खागु लसि
मिए राबर भ्योंवाब्मुँ। चर म्हिमैं बेल्ले क्रोसि स ह्राब्मुँ।
झाइले ठिक के लब्मैं खेंमैंए आबाए ग्याल्सरि त्हिंयाँ धोंले चारसि टिब्मुँ। “न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
छतमा यूहन्नाइ चमैं ताँनने बिइ, “ङइमि क्हेमैंलाइ क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा पिंम्। दिलेया ङ भन्दा शक्ति मुँबै म्हि घ्रि युब्मुँ। खीए जुत्ताए तनि प्ल्हबर ङ्हेंब ङ आरे। खीजी क्हेमैंलाइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह नेरो मिइ बप्तिस्मा पिंब्मुँ।
सोंग्याँ टाबै नउलि खीने मुँ। च नउलिइ ह्रोंसए सोंग्याँ छेनाले टाब्मुँ, धै गहुँ भकारिर खागु लब्मुँ बिस्याँ पुइ खोंयोंइ आसिबै मिर ख्रोंवाब्मुँ।”
ङने मुँबै हाँगमैं न्होंरि रोमैं आरोबै हाँग खीजी छाँडेब्मुँ। धै रोमैं रोबै हाँगमैं बिस्याँ अझै ल्हें रोमैं रोरिगे बिसि खीजी छिमल्दिब्मुँ।