1 च त्हेर बप्तिस्मा पिंबै यूहन्ना यहूदीया ह्युलर्बै क्यु आयोंबै क्ल्ह्योजरे खसि परमेश्वरए ताँ छले बिमिंबर होंइ।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हमिरिउँइँले फिब्मैं न्होंर बप्तिस्मा पिंबै यूहन्ना भन्दा थेबै म्हि अरू खाबै आतइमुँ। दिलेया स्वर्गर्बै ग्याल्सर ताँन् भन्दा च्योंब तब्मैं यूहन्ना भन्दा थेब तमुँ।
झाइले यूहन्नाए चेलामैं ह्याबै लिउँइँ येशूजी यूहन्नाए बारेर चर खबै म्हिए हुलने बिइ, “क्हेमैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर तो ङ्ह्योबर ह्याल? खैंइ लारिबै म्वो ङ्ह्योबर ह्याल् वा?
“कोइ बप्तिस्मा पिंबै यूहन्ना ग बिमुँ, कोइ स्योंम्बै एलिया ग बिमुँ, कोइ यर्मिया अथवा स्योंम्बै अगमबक्तामैं न्होंर्बै घ्रि ग बिम्,” बिसि चमैंइ बिइ।
तलेबिस्याँ यूहन्ना छ्याँबै घ्याँ उँइँबर क्हेमैं ङाँर युँइ, दिलेया क्हेमैंइ चए फिर बिश्वास आल। दिलेया रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो फ्यालुस्योमैंइ चए फिर बिश्वास लइ। चु म्रोंसेया क्हेमैंइ पापउँइँले सैं आए, धै चए फिर बिश्वास आल।”
बरु परमेश्वरउँइँ सैं एसि छ्याँबै केमैं लसि उँइँन्।
येशूजी छ बिइ, “तारे त्हे तल् खाँइमुँ, परमेश्वरए ग्याल्स चेंदो तखइमुँ। छतसि पाप लब पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एसि सैं तोंबै ताँ क्वेंन्।”
स्योंमा यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिब् धोंलेन् तखइमुँ: “ङ्ह्योद्, क्हिए घ्याँ तयार लमिंरिगे बिसि क्हि भन्दा ओंसों ङइ ङए स्यार्बो कुल्मिंम्।
ओ ङए च्ह, क्हि ताँन् भन्दा थेबै अगमबक्ता तब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए ओंसों ह्यासि खीए ल्हागिर क्हिइ घ्याँ छ्याब्मुँ।
यूहन्नाइ कुल्मिंबै चेलामैं एह्याबै लिउँइँ येशूजी यूहन्नाए बारेर म्हिए हुलने बिइ, “क्हेमैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर तो ङ्ह्योबर ह्याल? खैंइ लाबै म्वो धुँ ङ्ह्योबर ह्याल् वा?
यूहन्नाइ येशूलाइ बप्तिस्मा पिंबै त्हिंइउँइँले येशू स्वर्गर बोवाबै त्हे समा ङ्योने बा-बालु प्रब्-टिबै म्हि तल् त्हुम्। च म्हिइ येशू सिबउँइँले धबै सोगों तइ बिसि ग्वाइ पिंल् खाँब तल् त्हुम्।”