51 च त्हेर्न मन्दिरर्बै पर्दा क्वें ङ्हिबाँ फैले ताइले माइ समा ट्होह्याइ, धै सयो खइ, पारामैं तियाइ।
ओ याहवेह, क्हिजी हौदिमा, क्हिए नखुँउँइँले त्होंबै थेबै सोइ मा ङ्युँइए तेंमैं नरो पृथ्बीए तेंमैं म्रोंयाँइ।
च्हमा सयो खसि ह्युल लायाइ, कोंमैंए तेंमैं या थरथरले लायाइ, तलेबिस्याँ खी ह्रिस खल।
याहवेहजी बिब् धोंलेन् मोशाइ ठिम थेंबै मुदुस पबित्र तम्बु न्होंर थेंइ, झाइले च मुदुस म्हिमैंइ आम्रोंरिगे बिसि पर्दा झोंइ।
सयो खब नेरो चर तबै ताँमैं म्रोंसि चर्बै कप्तान नेरो चने मुँबै येशूलाइ रुँबै सिपाइमैं बेल्ले ङ्हिंसि “चु म्हि क्ह्रोंसेन परमेश्वरए च्हन् मुँन,” बिइ।
च त्हेर थेबै सयो खइ, तलेबिस्याँ स्वर्गउँइँले प्रभुए दूत घ्रि युसि छगों हुथेंबै युँमा प्लिंवासि युँमाए फिर टिइ।
च तोंदोंन् यरूशलेमरि मन्दिरर्बै पर्दा ताइले माइ समा म्हाँजोर्न ङ्हिबाँ फैले टोह्याइ।
त्हिंयाँ या चारब म्हयाइ। च त्हेर्न यरूशलेम सहरर्बै मन्दिरर च्योथेंबै पर्दा क्वें या ङ्हिंबाँ फैले म्हाँजोर्न ट्होयाइ।
छतब् म्रोंसि “क्ह्रोंसेंन चु म्हि धर्मि मुँन!” बिदै रोमी कप्तानइ परमेश्वरए मिं क्वेइ।
चु आशार्न ङ्यो सोरिइमुँ। चु आशा क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, धै स्वर्गर्बै पबित्र क्ल्ह्योर्बै पर्दा क्वें न्होंर्न फेनेइमुँ।
च न्होंर्न पर्दा क्वें लिउँइँ अर्को च्योंने कोठा मुँल। च “ताँन् भन्दा पबित्र क्ल्ह्यो” मुँल।
धै च तोंदोंन् थेबै सयो ह्याइ, सहरर्बै च्युबाँरि तिबाँ नास तयाइ, धै हजार ङि म्हिमैं सैवाइ। अरू चैबै म्हिमैं बेल्ले ङ्हिंसि “स्वर्गर्बै परमेश्वर बेल्ले थेब मुँन!” बिसि खीए मिं क्वेइ।
च लिउँइँ स्वर्गर परमेश्वरए मन्दिरर्बै म्रा थोंयाइ, धै खीजी फैबै बाछाए ठिम झोंथेंबै म्हदुस मन्दिर न्होंर म्रोंइ। च्हमा काम्लि तिम्लि चारइ, मु ङ्हेइ, सयो खइ धै थे-थेबै तिस्यु युइ।