61 “चु म्हिइ ‘ङइ परमेश्वरए मन्दिर फुवासि धबै सोंगैंर बनेल् खाँम्,’ बिइ।”
दिलेया चमैंइ बिइ, “क्हि ङि ङाँर टिखबै म्हि मत्त्रे ग, क्हिइ ङिए फिर निसाफ लल् म्हैइमुँ! ङिए घ्याँ स्योद्! आस्याँ ङिइ च म्हिमैंने भन्दा क्हिने आछ्याँबै के लब्मुँ।” छ बिसि लोतलाइ कैवासि म्रा फोर्दिबर होंइ।
चु ताँ थेसि फरिसीमैंइ बिइ, “चु म्हिइ मोंए म्रुँ बालजिबुलए शक्तिउँइँले मोंमैं ल्हाम्।”
छबिमा ख्रो पिंबै खेगि क्रथे रेसि “चु म्हिमैंइ क्हिए बिरोधर पिंबै ग्वाइ तो जा? क्हि तोइ आबि वा?” बिसि खीने ङ्योएइ।
च लिउँइँ पत्रुस बैरु ह्युउँइँ ह्यारिमा चरै या अर्को केब्स्योइ चलाइ म्रोंसि “चु म्हि नासरतथें येशूने बालु मुँल बिसि चर मुँबै म्हिमैंने,” बिइ।
“क्हि मन्दिर फुवासि धबै सोंगैंर्न बनेल् खाँम् बिबै म्हि, आङिं वा? क्हि क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए च्ह ग बिस्याँ लु, ह्रोंसलाइ जोगेबै ल्हागिर क्रूसउँइँले त यु!” बिइ।
छबिमा यहूदाइ चाँदिए मुइमैं मन्दिरर भ्योंवाइ, धै ह्यासि ह्रोंसन् च्योसि सिइ।
“‘म्हिमैंइ बनेबै चु मन्दिर फुवासि म्हिए योइ आबनेबै अर्को मन्दिर ङइ सोंरोर्न बनेब्मुँ,’ बिब ङिइ थेइ।”
च घ्याँर प्रब्मैंइ क्र लादै “ओहो, क्हिम् मन्दिर फुवासि धबै सोंरोर्न बनेम् बिबै म्हि आङिं वा? बिसि येशूए बिल्लि लइ।
“चुइ ‘रोमी म्रुँलाइ बालि फोल् आत्हु,’ बिम्, धबै ‘ङ ख्रीष्ट म्रुँ ग,’ बिसि चुइ ङ्योए म्हिमैं भाँडिवाइ,” बिसि चमैंइ येशूए फिर छ्याब् ल्हैदिबर होंइ।
मोशाने परमेश्वर पोंमल बिसि ङिइ सेइमुँ, दिलेया चु म्हि खाब् जा? खनिर्बै जा? बिसि ङिइ था आसे।”
को-कोइ इपिक्युरि नेरो स्तोइकि ह्रब्-सेब्मैंज्यै या पावलने छलफल लइ। चमैं न्होंर्बै कति म्हिमैंइ “चु ल्हें पोंबै म्हिइ तो बिइमुँ जा?” बिसि ङ्योएमल। अरू म्हिमैंइ बिइ, “आगुए ह्युलर्बै देवतामैंए ताँ लरिब् धों ङ्हाँम्।” तलेबिस्याँ पावलइ येशूए बारेर नेरो म्हिमैं सिसि धबै सोगों तबै ताँमैं बिरिमल।
झाइले चमैंइ बिइ, “परमेश्वर म्हाँदिबै ल्हागिर चु म्हिइ ङ्योए ठिमने आक्ह्रिल्ले म्हिमैंलाइ लोमिंरिइमुँ।”
म्हि हुलइ पावलए ताँ च्हौ समा छेनाले थेइ। दिलेया च लिउँइँ चमैइ “छाबै म्हि पृथ्बीउँइँले स्योवाद्। च सोबै लायकर्बै आरे,” बिदै ओरबर होंइ।