43 खी धबै एखमा चेलामैं न्हरु च्हुइरिबन् स्याइ, तलेबिस्याँ चमैंए मि न्हरुइ स्युलुलुन् तरिल।
क्हि मा ङ्युँइए फिर रोरिब् धों तब्मुँ, धै क्हि मस्तुलए छोए फिर च्योरिब् धों तब्मुँ।
छाब् म्रोंमा झाजर्बै कप्तान खसि योनाने बिइ, “कति रोल् खाँल? रेसि ह्रोंसए परमेश्वरने ग्वार ह्रिद्! ङ्यो खाबै नास आतरिगे बिसि खीजी जोगेमिंम् उ?”
धबै ङ्हिखेबै लारै या येशू ह्यासि छले प्राथना लइ, “ओ ङए आबा, चु दुःख ङइ आनोसि आत बिस्याँ क्हिए सैंर मैंब् धोंन् तरिगे।”
छ तब् म्रोंसि चमैं धबै चर्न वाथेंसि सोंखेबै लारै या ह्यासि ओंसों लब् धोंलेन् प्राथना लइ।
पत्रुस नेरो चए थुमैं न्हरु च्हुइरिल। छोरमा बेल्ले चारबै ह्वेर येशूने बालु म्हि ङ्हिं रारिब चमैंइ म्रोंइ।
युटिकस मिं मुँबै फ्रेंसि घ्रि झ्यालर क्हुँल। पावलइ ल्हें त्हे समा ताँ लरिमा चलाइ न्हरु खइ। न्हरुइ लमा च तल सोंउँइँले तेयाइ। च रेबर ह्यामा च सियाल् खाँना।
ताँन् म्हिमैं सरकारए ठिमए न्होंर टिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए इच्छा आरेस्याँ सरकार तल् आखाँ। ताँन् सरकारलाइ परमेश्वरजीन् खटिदिब् ग।