41 दुष्टए ङोर आफेरिगे बिसि न्हरु आच्हुइनाले प्राथना लद्। क्ह्रोसेंन सैंरम् खाँलै ङ्हाँमुँ, ज्यु बिस्याँ आखाँ।”
छ्याब् आरेब्मैंइ आशिक योंम्; चमैं याहवेहए ठिमर बिब् धोंले प्रम्।
ङए परमेश्वरए ताँमैं ङइ छेनाले ङिंरिगे बिसि, ओ दुष्ट के लब्मैं, ङउँइँले ह्रेंगो तह्याद्।
ङ सोल् योंरिगे ङलाइ जोगेमिंन्; धै क्हिए निसाफमैं खोंयोंन् बिले ङइ छेनाले म्हाँदिब्मुँ!
क्हिजी बिबै घ्याँर ङ प्रइमुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ङए खों खाँसों ङ्हाँन् लमिंइमुँ!
“छतसि न्हक्रों-मिक्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए प्रभु खोंयों युब्मुँ बिसि क्हेमैंइ आसे।
“छतसि न्हक्रो मिक्रोले टिद्, तलेबिस्याँ ङ एयुबै त्हिंइ नेरो त्हे खोंयों तमुँ बिसि क्हेमैंइ आसे।
छतमा खीजी चमैंने बिइ, “ङए सैंर थेबै शोक तसि सिब् धोंन् तइमुँ। क्हेमैं न्हरु आच्हुल्ले ङने बालुन् चुर्न टिद्।”
ङिलाइ पापर च्होल् आपिंनु, दुष्टउँइँले जोगेमिंनु। [तलेबिस्याँ ग्याल्स, शक्ति नेरो थेबै मान खोंयोंइ बिले क्हिलन् ग। आमेन।]
दुष्टइ क्हेमैंलाइ पापर आच्होरिगे बिसि न्हरु आच्हुइल्ले प्राथना लद्। क्हेमैंए सैंइ खाँलै ङ्हाँम्, दिलेया ज्युइ बिस्याँ आखाँ।”
ङिए पाप क्षमा लमिंनु, तलेबिस्याँ ङिए फिर आछ्याँबै के लब्मैंलाइ ङिज्यै या ङि क्षमा लम्। ङि सैदिल् आखाँबै जाँजर च्होंल् आपिंनु।’”
छतसि च ङ्हिंन् तबै ताँमैंउँइँले जोगेसि म्हिए च्हए उँइँर राल् योंबै ल्हागिर परमेश्वरने प्राथना लब्रें लसि न्ह क्रोंले टिद्।”
च क्ल्ह्योर फेखसि येशूजी चेलामैंने बिइ, “क्हेमैं ङोर आफेरिगे बिसि प्राथना लरिद्।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं तले रोरिल? रेद्, पापर आच्होरिगे बिसि प्राथना लद्।”
झाइले गेगरर तेबै प्लु चुन् ग: खाबइ परमेश्वरए ताँ थेसि सैं तों-तोंइ क्वेंम्। दिलेया चमैंए जरा आत। छतसि चमैंइ तिस्याँदे मत्त्रे च ताँ क्वेंम्, तलेबिस्याँ ह्रोंसए फिर दुःखमैं तमा बिब् धों आतमा चमैंइ पिवाम्।
म्हिए आछ्याँबै इच्छाए भोंलाइ ट्होरिगे बिसि परमेश्वरजी खीए च्ह येशूलाइ ख्रो तबर चु ह्युलर कुल्मिंइ। परमेश्वरए च्ह येशूजी म्हिए कमजोरि आछ्याँबै बानि मुँबै रुप किंसि ख्रो तसि म्हिमैंए आछ्याँबै इच्छाए भोंलाइ नास लवाइ। छले ठिमइ लल् आखाँबै के परमेश्वरजी लमिंइ।
म्हिए फिर तखबै जाँच बाहेक अरू जाँच क्हेमैंए फिर आतइमुँ। दिलेया परमेश्वर भर लल् खाँब मुँ, खीजी फैबै बाछा पूरा लम्। छतसि क्हेमैंइ सैदिलै आखाँबै जाँचर खीजी फेल् आपिं। जाँचर फेमा सैदिल् खाँरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ जाँचउँइँले स्योरल् खाँबै घ्याँ या पिंमुँ।
न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, बिश्वासर भों तद्, सैं भोंब् लद्, आङ्हिंन्ले टिद्।
ङइ ह्रोंसए ज्यु भोंब् लबै ल्हागिर तालिम पिंब् धोंले ह्रोंसए न्होंर थेंम्। तले छ लम् बिस्याँ ङइ अरूमैंलाइ “खेलर भों लद्” बिसेरो ङ फेल आतरिगे बिसि छ लब् ग।
येशू ख्रीष्टए म्हिमैंइ खेंमैंए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छामैं नेरो आछ्याँबै केमैं येशूने प्रेन् क्रूसर च्योवासि नास लवाइमु।
च ताँन् के लमा तोन्दोंरि ताँर तो सै चैदिले या प्राथना लदै परमेश्वरने ह्रिद्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, ताँन् बिश्वासीमैंए ल्हागिरै या प्राथना लद्, खोंयोंन् बिलै न्ह क्रों मि क्रोंले चमैंए ल्हागिर प्राथना लरिद्।
ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।
छले खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंलाइ प्रभुजी दुःखउँइँले जोगेमिंल् खाँम्, धै दुष्टमैंलाइ दण्ड पिंबै ल्हागिर निसाफ लबै त्हिंइ समा खीजी फैथेंल् खाँम्।
प्रभु येशूजी बिइ, “थेद्, क्हेमैंइ था आसेल्ले ङ ह्यो धोंले युब्मुँ। छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिबै म्हि ङ्हो सब् ग। ह्रोंस क्लुना तसि म्हिमैंए उँइँर फा पिन् आतरिगे बिसि ह्रोंसए क्वें ह्रोंसनेन् साँथेंम्।”
पृथ्बीर्बै ताँन् म्हिलाइ जाँच लबर दुःख तबै त्हे खब्मुँ। दिलेया ङइ ‘ढुक्कले सैदिद्’ बिमा क्हेमैंइ ङिंइ, छतसि च जाँच लबै त्हेर खबै दु:खउँइँले ङइ क्हेमैंलाइ जोगेमिंस्यो।