39 झाइले येशू दे क्याइ ह्यासि सर पद्खु तसि “ओ ङए आबा, तल् खाँम् बिस्याँ चु दुःख ङ ङाँइँले स्योमिंन्। दिलेया ङइ मैंब् धोंले आङिं, क्हिए सैंर मैंब् धोंले तरिगे,” बिसि प्राथना लइ।
झाइले अब्राम पत्खु तमा परमेश्वरजी धबै चने बिइ,
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ तो ह्रिरिइमुँ च सै क्हेमैंइ था आसे। तारे ङइ नोबि छेबै दुःख क्हेमैंइ नोल् खाँम्मा?” बिमा चमैंइ “खाँम्,” बिइ।
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
धबै ङ्हिखेबै लारै या येशू ह्यासि छले प्राथना लइ, “ओ ङए आबा, चु दुःख ङइ आनोसि आत बिस्याँ क्हिए सैंर मैंब् धोंन् तरिगे।”
तलेबिस्याँ ‘परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ङन् ग’ बिब्मैं नेरो ‘अगमबक्ता ङन् ग’ बिसि स्योर तेब्मैं ल्हें त्होंब्मुँ। परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ खाँन् समा लुबै ल्हागिर स्योलिबै ताँ बिब्मैंइ औदिबै चिनुमैं नेरो केमैं लब्मुँ।
झाइले येशूए प्हले फ्योसि येशूलाइ धन्यबाद पिंइ। च सामरियाथें मुँल।
चमैंइ युँमा स्योवाबै लिउँइँ येशूजी मुउँइँ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ आबा, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंमुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ङए ताँ थेमिंइँमुँ।
दिलेया ङइ आबाने म्हाँया लम् बिब ह्युलर्बै म्हिमैंइ सेरिगे बिसि आबाजी ङने लद् बिबै केमैं ङ लरिमुँ। “रेद्, ङ्यो छुइले ह्याले।”
येशूजी पत्रुसने बिइ, “क्हिए सेलाँ स्युर झोंन्। आबाजी ङलाइ पिंबै दुःखए प्हेला ङइ आथुँले वा?”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हइ ह्रोंसइन तोइ लल् आखाँ, दिलेया आबाजी तो लब् म्रोंमुँ चन् मत्त्रे लम्। तलेबिस्याँ आबाजी तो लमुँ, च्हज्यै या छान् लमुँ।
“ङ ह्रोंसइन तोइ लल् आखाँ। परमेश्वर आबाजी खै बिमुँ छलेन ङइ निसाफ लब्मुँ। छतमा ङइ लबै निसाफ ठिक ठर्दिम्, तलेबिस्याँ ङ ह्रोंसइ मैंब् धोंले आल, दिलेया ङ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाजी मैंब् धोंले लमुँ।
ह्रोंसए सैंर्बै ताँ पूरा लबर ङ स्वर्गउँइँले युब आङिं, ङलाइ कुल्मिंबै आबाए सैंर मैंबै केमैं पूरा लबर ङ युब् ग।
पत्रुस फेखसि धिं न्होंर होंबि छेमा कर्नेलियस चने त्होसि चए प्हले क्हासि फ्योइ।
छले म्हिए क्हो किंसि, ह्रोंसन् च्योंब तसि क्रूसर सिबै त्हे समा परमेश्वरजी बिबै ताँ ङिंइ।
येशू ह्युलर मुँमा खीलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंल् खाँबै परमेश्वरने बेल्ले क्रोदै थेबै कैले प्राथना लइ। खीजी छले सैं न्होंउँइँले यो छ्युँ लसि प्राथना लबइले परमेश्वरजी खीए प्राथना थेमिंइ।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।