29 दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, तारे पिरु ङए आबाए ग्याल्सर क्हेमैंने बालुन् छारा तरिकाले आथुँन् समा ङइ अँगुरए खु धबै थुँरिब आरे।”
अँगुरए प्हाइ म्हिमैंए सैं तोंन् लब्मुँ, छ्युगुइ म्हिमैंए लि वाँ-वाँ ब्योंल् लब्मुँ धै म्हिमैंए खों भोंब् लबर खीजी क्हें पिंम्।
ल्हें रा-रोमैं नेरो अँगुरए लिंबै प्हा योंसि चमैं सैं तोंब् भन्दा क्हिजी ङए सैं ल्हें तोंन् लमिंइमुँ।
खीजी खीए मिंलाइ थेब् लबै ल्हागिर छारा क्वे घ्रि ङए सुँर थेंमिंइ, छतसि ङ्योए परमेश्वरए मिं थेब् लबै क्वे ङइ प्रिंइ, छाब् म्रोंसि म्हिमैं हार म्हाँदिसि ङ्हिंब्मुँ, धै याहवेहए फिर्न चमैंइ भर थेंब्मुँ।
झाइले ठिक के लब्मैं खेंमैंए आबाए ग्याल्सरि त्हिंयाँ धोंले चारसि टिब्मुँ। “न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, चुर मुँब्मैं न्होंरि कति म्हिइ म्हिए च्ह खीए ग्याल्सर युरिब आम्रोंन् समा सिरिब् आरे।”
तलेबिस्याँ खनिर म्हि ङ्हिदे सोंदे ङए मिंर खागु तमुँ, चमैंए म्हाँजोरि ङ तब्मुँ।”
झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
तलेबिस्याँ चु परमेश्वरजी फैबै छारा बाछार्बै ङए को ग। ल्हें म्हिमैंए पाप क्षमा तरिगे बिसि ङए को बगेब्मुँ।
च्हौ बिसि खेंमैं भजन घ्रि प्रिंसि जैतून कोंउँइँ ह्याइ।
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, परमेश्वरए ग्याल्सर छारा तरिकाले आथुँन् समा ङइ अँगुरए खुगु धबै खोंयोंइ थुँरिब् आरे।”
ओ ङए च्युगुथिरि बगाल, आङ्हिंन्। तलेबिस्याँ क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी ह्रोंसए ग्याल्स क्हेमैंलाइ पिंबर सैं तोंइमुँ।
तिंयाँ ङ्योइ भत्यार लसि बेल्ले सैं तोंल् त्हुम्। तलेबिस्याँ क्हिए अलि सियाल, सोसि खइ, म्हयालेया योंइ।’”
ङए सैं तोंब् धोंलेन क्हेमैं या बेल्ले सैं तोंरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँ बिइमुँ।
छलेन तोगो क्हेमैंलाइ शोक तमुँ। दिलेया ङ धबै क्हेमैंने त्होयुमा क्हेमैंए सैं बेल्ले तोंब्मुँ। धै खाबज्यै क्हेमैंलाइ सैं आतोंल् लल् खाँरिब् आरे।
“तारे ङ क्हि ङाँर खसिन् मुँ, दिलेया चमैंए सैं ङइ पिंथेंबै आनन्दइ प्लिंरिगे बिसि ह्युलर मुँमा ङइ चु ताँमैं बिइमुँ।
ताँन् म्हिमैं ङाँर खी आम्रोंखा, दिलेया खी ङि ङाँर मत्त्रे, तलिबिस्याँ खी सिसि धबै सोगों तबै लिउँइँ ङिइ खीने बालुन् चब-थुँब लइ। चु ताँए ग्वाइ पिंबर परमेश्वरजी ओंसों ओंनोंन् ङिलाइ त्हाँल।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।
च लाख घ्रि से प्लिच्यु से प्लि हजार म्हिमैं राजगद्दिए ओंसों सो प्ह्याबै सै प्लि, नेरो ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंए उँइँर रारिल। चमैंइ छारा भजन प्रिंमल, तलेबिस्याँ खीए ल्हागिर फुइ धों तरिगे बिसि पृथ्बीर्बै म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले खीजी चुमैं त्हाँब् ग।
तलेबिस्याँ राजगद्दिए म्हाँजोर मुँबै क्यु च्हजजीन् चमैंए प्ह्रोंछैं तसि रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै क्युए मूलर खीजी चमैंलाइ डोरेसि बोमिंब्मुँ। धै परमेश्वरजी चमैंए मिर्बै मिग्लि फ्योमिंब्मुँ।”