23 खीजी बिइ, “ङने बालुन् प्हेलार क्हें तुइँबै म्हिइन ङ क्हाल् पिंब्मुँ।
ङने बेल्ले क्ह्रिब, ङनेन् चब् थुँब् लब, ङइ खोबै थुइन, ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं लप्रम्।
प्ल्हेगुइ थलिर्न यो थेंरिमुँ, धै चइ यो क्वेसि ह्रोंसए सुँरै या आबो।
चु ताँ थेसि चमैं बेल्ले न्हुँ लसि घ्रि-घ्रिले “प्रभु, च म्हि ङ वा?” बिसि ङ्योएबर होंइ।
“दिलेया ङ्ह्योद्! ङलाइ क्हाल् पिंबै म्हि ङने बालुन् चरिइमुँ।
“ङइ क्हेमैं ताँनए बारेर बिब् आङिं। ङइ त्हाँबै म्हि ङइ सेमुँ। दिलेया ‘ङए क्हें चबै म्हिइ ङए फिर प्हलेइ ह्याँइ’ दिलेया ठिमर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि छ तब् ग।