15 बिइ, “ङइ येशूलाइ क्हासि क्हेमैंए योर पिंइ बिस्याँ ङलाइ तो पिंमुँ?” छबिमा चमैंइ चाँदिए मुइ सोंच्यु पिंइ।
घ्याँए रेर ह्यासि चइ चने बिइ, “ङ क्हि ङाँर खल् पिंन्।” तलेबिस्याँ चइ ह्रोंसए चों ग बिसि ङो आसेल। “क्हि ङ ङाँर खम् बिस्याँ ङलाइ तो पिंम् दि?” बिसि चइ ङ्योएमा
क्ल्याइ थासि केब्छैं केब्स्यो सैवास्याँ, क्ल्याए क्ल्हेइ केब्छैंए क्ल्हेलाइ चाँदिए सोंच्यु सिक्का पिंल् त्हुम्, धै च क्ल्या युँमाइ ल्हिसि सैवाद्।
ह्रोंसए ह्युलए फिर म्हाँया लबै सिमोन नेरो यहूदा इस्करियोत। चु इस्करयोतइ लिउँइँ येशूलाइ धोका पिंसि क्हाल् पिंइ।
च त्हेसेरो यहूदाइ येशूलाइ क्हाल् पिंबै दाउ ङ्ह्योबर होंइ।
(च म्हिइ छाबै आछ्याँबै केमैं लसि योंबै मुइइ क्ल्ह्यो घ्रि किंइ, धै च क्ल्ह्योर्न च क्युरु थिंले तेयाइ। छतमा चए फो तियासि चए न्हाँनु-भुँडिमैं ताँन् स्वालयाइ।
प्हा आथुँब, प्होंगि आलब, ह्रिस आखब, सैदिल् खाँब, मुइए लोब आलब तल् त्हुम्।
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।