10 चमैंइ बिबै ताँ सेसि येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ चु च्हमिरि तले हौदिसि दुःख पिंमुँ? चुइमि ङए ल्हागिर बेल्ले छ्याँबै के लइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैं खोंयोंइ या क्हेमैंनेन् तरिम्। ङ बिस्याँ खोंयोंइ या क्हेमैंने आत।
चु अत्तर सै ल्हेर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंल् खाँमल।”
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “मुँरिगे! क्हेमैं तले चुलाइ हौदिरिल? ङए ल्हागिर चुइ छ्याँबन् लइमुँ।
येशू च च्हमिरिने पोंरिमा च्हों धिंर्बै चिबए धिंउँइँले म्हि घ्रि खसि याइरसने बिइ, “क्हिए च्हमि सिल् खाँइ। तारे गुरुलाइ दुःख आपिंरिद्।”
क्हेमैंने बालु खोंयोंन् बिलै तोन्दोंरि सै छ्येज्याल्हुल्हुले तरिगे, धै छ्याँबै केए ल्हागिर क्हेमैंइ ल्हें ल्हें पिंल् खाँरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैं ताँनलाइ आशिक् पिंल् खाँम्।
क्ह्रोंसेंन येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बाहेक अर्को सैं तोंबै ताँ आरे। ख्रीष्टउँइले खबै सैं तोंबै ताँलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले खेंमैंए सैंर्बै ताँ पोंब्मैं को-कोइ मुँ। चमैंइ क्हेमैंए सैं ङ्हिंरि लवाइमुँ।
क्हेमैंलाइ खैला तोला ङ्हाँन् लसि दुःख पिंब्मैंइमि ट्हुबि मत्त्रे आङिं, ह्रोंसए ज्युर्बै भागन् क्याँस्याँ तमल।
आखिरि ताँ: तारे खाबज्यै ङलाइ दुःख आपिंरिगे, तलेबिस्याँ ङइ ङए ज्युर येशूए ल्हागिर सैदिबै घामैंए डाम नोइमुँ।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् तल् पिंसि छ्याँबै के लरिगे बिसि बनेब् ग। ङ्योइ च छ्याँबै केमैं लरिगे बिसि ओंसों ओंनोंन् खीजी च केमैंए तौदु लथेंइ।
च क्होस्याँ क्हेमैंइ प्रभुए सैं तोंन् लसि खीजी खोबै छ्ह थोब्मुँ, धै क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै के लमा क्हेमैं छ्याँबै रो रोबै धुँ धों ततै परमेश्वरए ज्ञानर बडिदै ह्याब्मुँ।
क्हेमैंए सैं भोंब लमिंरिगे धै तोन्दोंरि छ्याँबै केमैं लबर नेरो छ्याँबै ताँमैं पोंबर ल्होमिंरिगे बिसि ङइ प्राथना लमुँ।
थेद्, चु क्वेंल् त्हुबै ताँ ग: खाबज्यै चिब तसि के लबै सैं लस्याँ चइ छ्याँबै के लबै सैं लम्।
छाबै म्हरेस्योमैं छ्याँबै के लसि छ्याँबै मिं चल्दिब धै ह्रोंसए च्ह-चमिमैं छेनाले फारब, प्ह्रेंमैंलाज्यै या चब् थुँबर मान लब, थेब् आप्हैंनले बिश्वासीमैंए सेवा लब, दुःख तब्मैंलाइ ल्होब, छाबै छ्याँबै केमैंर सैं पिंब्मैं तल् त्हुम्।
छलेन खाबै या आछ्याँबै केउँइँले स्यो तसि परमेश्वर ङाँइ सैं एस्याँ च म्हि सै ल्हें फेबै भाँडो धों तब् ग। छलस्याँ च धिं क्ल्हेए ल्हागिर थे-थेबै केमैंर चैदिबै छ्याँबै भाँड धों तब्मुँ।
चमैंइ परमेश्वर ङो सेइमुँ बिम्, दिलेया चमैंइ परमेश्वरजी आखोबै केमैं लम्, तलेबिस्याँ चमैंइ छेरन् तबै बानि प्ह्याब्मैं, परमेश्वरजी बिब आङिंब्मैं, झाइले छ्याँबै केए ल्हागिर तोइ केरै आफेब्मैं तम्।
येशू ख्रीष्टजी ङ्योइ लबै ताँन् पापउँइँले जोगेमिंबर सै फोसि खामिंइ। छ्याँबै के लबै ह्रोंसए चोखो म्हिमैं तरिगे बिसि ह्रोंसन् ङ्योए ल्हागिरि सिमिंइ।
“सरकार नेरो अधिकार मुँबै म्हिमैंए न्होंर टिद्, चमैंइ बिबै ताँ ङिंन्, झाइले छ्याँबै के लबर खोंयोंइ बिलै तयार तद्,” बिसि क्हिने मुँबै येशूए फिर बिश्वास लबै म्हिमैंलाइ चु ताँमैं मैंमिंन्।
ङ्योए म्हिमैंइ छ्याँबै केमैं लब लोरिगे, धै खाँचो तखबै त्हेर चमैंइ अरूमैं ल्होमिंल् खाँरिगे, छले चमैंए छ्ह छेनाले थोरिगे।
च ताँनइ क्वेंल् त्हुबै ताँ ग। चु ताँ क्हिइ छेनाले लोमिंरिगे बिब ङए सैं मुँ। परमेश्वरए फिर बिश्वास लब्मैंइ छ्याँबै केमैं खोंयोंन् बिलै लबर न्ह क्रों मि क्रों तल् त्हुम्, बिद्, तलेबिस्याँ चु ताँमैं म्हिमैंए ल्हागिर बेल्ले केर फेब् मुँ।
क्हेमैं ताँनलाइ छ्याँबै गुनइ प्लिंमिंरिगे, धै खीए सैंर मैंब् धों तब क्हेमैंइ लल् खाँरिगे। परमेश्वरजी खोबै के येशू ख्रीष्टउँइँले खीजी क्हेमैंए म्हाँजोर लरिगे। येशूए मिं खोंयोंन् बिलै थेब तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।
बरु क्हेमैं येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोद्। म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ आछ्याँबै के लब्मैं बिसि क्हेमैंए बिरोधर पोंलेया क्हेमैंए छ्याँबै के चमैंइ म्रोंरिगे धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेरिगे।